Lo pan e lo forn
Introduction
On cuisait le pain au four de la ferme ou dans un four commun à plusieurs maisons.
On gardait le levain (levam) d’une fois sur l'autre et on pétrissait la pâte dans une maie (mag). On répartissait ensuite cette pâte dans des corbeilles en paille (palhassas) que l'on plaçait au chaud, souvent sous un édredon (plumon), afin qu'elle lève. Faute de froment, on mangeait du pain noir.
On ne cuisait souvent le pain que tous les quinze jours.
On profitait de l'occasion pour faire mijoter des petits plats et pour cuire des pâtisseries (farç, caul farcit, ris, pompet, fogassa, pastís…).
La pascada est une crêpe épaisse.
Ethnotexte
Jacques COMBETTES
né en 1938 à Baudanès de Vabre-Tizac.
Transcription
Occitan
Français
« Aquò èra la miá memè que lo fasiá dins la mag en boès, una mag dubèrta un bocin bèla.
Pel levam, un còp èra, s’entendián ambe los vesins e cosián un còp cadun. Laissavan levar la pasta doas oras e la metián dins las palhassas un autre parelh d’oras o tres, sai pas e, quand avián caufat lo forn pendent una ora, l’enfornavan.
Sovent, fasián lo pan la velha, que caliá de temps per que levèsse e lo cosián lo lendeman.
Per caufar lo forn, fasián de fagòts de garric o de boissons. Caliá dètz o dotze fagòts.
Lo pan demorava dins lo forn un parelh d’oras, un pauc.
Çò que nos agradava, aquò èra quand las pascadas se fasián. Aquò nos interessava mai que lo pan.
[Per la fogassa] caliá d’uòus, de sucre, de farina, un bocin de pasta de pan o de levam, de sal. Prestissián tot aquò ensemble, laissavan levar e enfornavan quand avián enfornat lo pan. La fo(g)assa èra lèu cuècha, vint minutas a pus près. Tornavan sortir la fo(g)assa e laissavan còire lo pan. »
Pel levam, un còp èra, s’entendián ambe los vesins e cosián un còp cadun. Laissavan levar la pasta doas oras e la metián dins las palhassas un autre parelh d’oras o tres, sai pas e, quand avián caufat lo forn pendent una ora, l’enfornavan.
Sovent, fasián lo pan la velha, que caliá de temps per que levèsse e lo cosián lo lendeman.
Per caufar lo forn, fasián de fagòts de garric o de boissons. Caliá dètz o dotze fagòts.
Lo pan demorava dins lo forn un parelh d’oras, un pauc.
Çò que nos agradava, aquò èra quand las pascadas se fasián. Aquò nos interessava mai que lo pan.
[Per la fogassa] caliá d’uòus, de sucre, de farina, un bocin de pasta de pan o de levam, de sal. Prestissián tot aquò ensemble, laissavan levar e enfornavan quand avián enfornat lo pan. La fo(g)assa èra lèu cuècha, vint minutas a pus près. Tornavan sortir la fo(g)assa e laissavan còire lo pan. »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...