Las tripas

« Matiu, lo bochièr, nos menava una topina de tripas per metre dins lo forn, lo ser, quand lo forn èra caud. Nos portava una topina, pas de las pus naltas, que seriá pas passada per la pòrta del forn, e les fasiá coma cau ! I metiá quauquas carròtas. Mès aquò èra pas rotlat, aquò èra copat. Aquò èra de tripas qu’aviá rascladas, netijadas e tot. Lo matin, d'abans d’alucar per la prumièira fornada, vas las tres o quatre oras del matin, sortiam la topina. El, quand se levava, veniá cercar la topina. Alara me disiá : “Vai quèrre una assièta !” Aquò èra bon. »