Lo pòrc e la bèla-maire

« L’autre jorn, cungèri morir,
Se'n manquèt pas de gaire,
Èra per deslassar un bocin,
Ma paura bèla-maire.
Se vos fa plaser,
Vos contarai ben,
Aquela fotuda istoèra.
Que vegèron ben plan,
Los qu’a Montalban,
Anavan per la fièira,
Anavan per la fièira.

Ma bèla-maire èra davant,
Coma una joveneta,
E ieu darrèr, braves enfants,
Teniái un pòrc per la coeta.
Amb un gròs baston,
Clapavi ben pro,
Per far gisclar lo gòrre,
E, patica, pataca,
Pel polit fièiral,
Arribavi per la plaça del pòrre,
Per la plaça del pòrre.

Arribam pel polit fièiral,
Qu’es drech coma una barra,
Monti sus un pè d’estal,
Un òme teniá una barra,
Pauruc coma un rat,
Lo capèl troçat,
N’èra qu’una estatua,
Al pè d’un aure mòrt,
Ne mèni lo pòrc,
L’estaqui per la cua,
L’estaqui per la cua.

Ma bèla-maire durbís lo panièr,
Que d’a l’ostal portàvem,
E ieu coma un vièlh esclopièr,
Mès del temps que manjàvem.
La coeta petèt,
Lo pòrc se'n anguèt,
En quirdent per la vila,
Tot trempe de susor,
L’acorsi falord,
Flavie beviá tranquilla,
Flavie beviá tranquilla.

Lo pòrc galòpa e ieu tanben,
Jamai non l'atrapavi,
Èri sul pont sans z’o saber,
Que, de gaire, tombavi.
Aquel animal,
Gafèt un chaval,
Ne fa(gu)èt tombar una dama,
La rampa petèt,
Dins lo Tarn tombèt,
N’aviái la mòrt dins l’arma,
N’aviái la mòrt dins l’arma.

Me'n tòrni tot en plorent,
Cercar ma bèla-maire,
Los dròlles m’agachan en rient,
N’aviái plan missant aire.
Lo capèl gançat,
Pauruc coma un rat,
Aviái las cambas flacas,
Aquí pel camin, trobèri Flavie,
Bandada coma una ascla,
Bandada coma una ascla.

Li quirdi un còp,
Me respònd pas,
La cresiái presque mòrta,
N’ai pas jamai vist parelh trapàs,
Que sia(gu)èsse plen de la sòrta.
Sans far ni un ni dos,
Trapi aquel paquet fangós,
Coma un sac de farina,
E, patica, pataca,
Coma òm lèva un sac,
La foti sus l’esquina,
La foti sus l’esquina.

Mès un gendarma me vegèt,
Amb aquel fais sus l’esquina,
Sans dire res nos estaquèt,
Sans tambor ni machina.
Me mèna a la pri(s)on
Lo paure Bortomieu,
Ambe la gròssa botelha,
Quand sòrti d’aquí,
Macat e poirit,
Esquiçat e tot pelha,
Esquiçat e tot pelha.

Braves enfants, vos vau librar,
Ma faiçon de pensada,
Ne cal per èstr’urós,
Sofrir mai d’una annada,
[Enfants faretz plan,]
S’a Montalban, volètz anar,
Tote sol prene l’aire,
Vos conselharai,
De daissar a l’ostal,
E pòrc e bèla-maire,
E pòrc e bèla-maire. »