Lo presor
Introduction
On obtenait la présure (presor, presoira ou presura) à partir de caillettes de veau, de chevreau ou d’agneau (préparées pendant l’hiver ou achetées desséchées) délayées dans du petit-lait ou dans de l’eau. Plus tard, l’extrait de présure facilita le travail.
Ethnotexte
Paul CAVALIER
né en 1921 à Rieupeyroux.
Transcription
Occitan
Français
« En arribent a Mont-Lobet aquí, li a un ostal e l’apelavan “a cò de Marcelin de Pierre”. Aquel òme aviá quauquas vacas e molziá, fasiá un bocin de fromatge.
Li aviá una femna a Mont-Lobet qu’anava quèrre d’aquel fromatge mès lo li pagava pas jamai. Alèra se pensèt :
“Qual sap de qué pòdi far per l’empachar de venir ?”
Duèi, per far prene lo lach, fan ambe la presura mès existava pas la presura, d’aquel moment aquò èra quicòm que sortiá de la caillette des veaux se volètz.
A l’epòca, per far prene lo lach, fasián lo presor qu’apelavan. Ieu cresi qu’aquò èra les testicules d’un boc. Lo salavan, lo fasián secar e apèi lo pindolavan dins lo lach a la manièira de çò que fasián las femnas quand chimpavan la bola d’asur, sabètz. Pareil !
Aquel jorn, di(gu)èt a la femna :
“Fot lo cap al fenestron, darrès, se la veses arribar, me sonaràs !”
Aquò podiá pas mancar ! Arriba e de qué te fa mon Marcelin ? Tapa la topina, la fot pel mièg de l’ostal e li s’instala dessús.
E l’autra arriba :
“E de qué fas aquí mon Marcelin ?
– Qué fau ? As pas besonh de z’o demandar, fau presor !”
Li tornèt pas quèrre de fromatge ! »
Li aviá una femna a Mont-Lobet qu’anava quèrre d’aquel fromatge mès lo li pagava pas jamai. Alèra se pensèt :
“Qual sap de qué pòdi far per l’empachar de venir ?”
Duèi, per far prene lo lach, fan ambe la presura mès existava pas la presura, d’aquel moment aquò èra quicòm que sortiá de la caillette des veaux se volètz.
A l’epòca, per far prene lo lach, fasián lo presor qu’apelavan. Ieu cresi qu’aquò èra les testicules d’un boc. Lo salavan, lo fasián secar e apèi lo pindolavan dins lo lach a la manièira de çò que fasián las femnas quand chimpavan la bola d’asur, sabètz. Pareil !
Aquel jorn, di(gu)èt a la femna :
“Fot lo cap al fenestron, darrès, se la veses arribar, me sonaràs !”
Aquò podiá pas mancar ! Arriba e de qué te fa mon Marcelin ? Tapa la topina, la fot pel mièg de l’ostal e li s’instala dessús.
E l’autra arriba :
“E de qué fas aquí mon Marcelin ?
– Qué fau ? As pas besonh de z’o demandar, fau presor !”
Li tornèt pas quèrre de fromatge ! »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...