Las prunas
Introduction
La pruna blua dels pòrcs, la Sent-Antonina ou agostenca, la rojòta de Sant-Joan et parfois la pruna d’Agenh étaient séchées pour être employées en pâtisserie ou utilisées pour faire de l'eau de vie (aigardent).
Ethnotexte
Lucien et Paulette RIVIÈRE
né en 1914 à Crespin ; née Costes en 1926 à Crespin.
Transcription
Occitan
Français
« La Sent-Antonina, aquò èra pas la pruna dels pòrcs, èra pus negra, pus pichona.
Los de Sauvatèrra disián :
“La pruna de Jerusalèm, n'avèm, ne mangèm, ne vendèm e la castanha, ne pagam la talha.”
Las fasiam secar sus de banastons, coma de panièrs, sus la teulada. Pièi, un pauc al forn, quand sortiam lo pan. Ne fasiam de pastisses. »
Los de Sauvatèrra disián :
“La pruna de Jerusalèm, n'avèm, ne mangèm, ne vendèm e la castanha, ne pagam la talha.”
Las fasiam secar sus de banastons, coma de panièrs, sus la teulada. Pièi, un pauc al forn, quand sortiam lo pan. Ne fasiam de pastisses. »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...