Introduction

En les christianisant, l’Eglise a pérennisé des croyances anciennes relatives à la protection contre les maladies ou à la guérison. Les populations ont parfois mis spontanément sous la protection de saints thaumaturges des lieux sacrés aux vertus prophylactiques ou curatives. 

On allait à Boussac pour protéger les cochons des maladies et à Saint-Félix de Lunel pour la volaille.

Ethnotexte

Transcription

Occitan
Français
« Venián aicí pels pòrcs mès caliá venir a pè.
I aviá quatre messas : per Bossac aquò èra lo matin a sèt oras, Gramont arribavan a uèch oras, Lardeiròlas a nòu oras e Juèls a dètz oras. Venián a pè ambe la banièja, en procession, e lo curat d'a Bossac, ambe los clèrgues, los anavan esperar a la dintrada del vilatge. Quand se rencontravan, los curats s'embraçavan. Tot aquò dintrava a la glèisa. Après las messas, anavan dins las aubèrjas mès lo pus importent aquò èra Juèls, aquí despertinavan. E abans de tornar partir, anavan cantar vèspras.
Pièi, anàvem a La Bastida, a Malavila, a Monton. Mès, quand anavan a La Bastida, se anavan a l'aubèrja après, cadun pagava sa consomacion o alara lo vòt valiá pas res.
A Sent-Feliç, i anàvem asorar per las clocas. »

Pas de traduction pour le moment.

© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron

Localisation

Vous aimerez aussi...

En cours de chargement...