Lo pòrc e la bèla-maire

« L’autre jorn, cungèri morir,
Se'n manquèt pas de gaire,
Se'n manquèt pas de gaire,
E se vos far plaser,
Vos contarai ben,
Aquela fotuda istoèra,
Anguèri ben plan,
Jusca a Montalban,
Anguèri per la fièra,
Anguèri per la fièra.

Ma bèla-maire èra davant,
Coma una joveneta,
E ieu darrèr, braves enfants,
Teniái un pòrc per la coeta.
E tustavi ben pro,
Per far gisclar lo gòrre,
Enfin, patatin, patata,
Arribèrem sus la plaça del pòrre,
Sus la plaça del pòrre.

Al mièg d'aquel polit fièiral,
E drech coma una barra,
Montat sus una pè d’estal,
Un òme teniá una barra,
Negre coma un rat,
Paure pòrc pincat,
N’èra qu’una estatua,
A-n-aquel aure mòrt,
Estaqui lo pòrc,
L’estaqui per la cua,
L’estaqui per la cua.

Ma bèla-maire duèrb son panièr,
Que de l’ostal portàvem,
E beu coma un vièlh esclopièr,
Del temps que manjàvem,
La coeta petèt,
Lo pòrc se'n anguèt,
En gisclent per la vila,
E del temps qu'en susor,
L’acorsavi falord,
Flavie beviá tranquila,
Flavie beviá tranquila.

Lo pòrc galopava e ieu tanben,
E jamai l'atrapavi,
Èri sul pont sans lo saber,
E, de gaire, tombavi.
Aquel animal,
Gafèt un chaval,
Ne fa(gu)èt tombar una dama,
La rampa petèt,
Dins lo Tarn tombèt,
N’aviái la mòrt dins l’arma,
N’aviái la mòrt dins l’arma.

Ieu me'n tornèri en plorent,
Cercar ma bèla-maire,
Los dròlles m’acorsavan en rient,
N’aviái plan missant aire.
E aquí pel camin, trobèri Flavie,
Bandada coma una ascla,
Bandada coma una ascla.

Li cridi un còp,
Me respondèt pas,
La cresiái presque mòrta,
Jamai n'aviái vist parelh tracàs,
E pintada d'aquela sòrta.
E aquí, sans faiçon,
Lèvi aquel paquet fangós,
Coma un sac de farina,
Et enfin, patatin, patata,
Coma òm carga un sac,
La foti sus l’esquina,
La foti sus l’esquina.

Mas qu'un gendarma me'n vegèt,
Aquel fais sus l’esquina,
Sans dire res me'n amassèt,
Sans tambor ni machina.
E ieu, paure Bortomieu,
Vai-te'n a la pri(s)on
Amb la gròssa botelha,
E ne'n soi sortit,
Macat e poirit,
Esquiçat e tot pelha,
Esquiçat e tot pelha.

Vos vau livrar, braves enfants,
Lo fons de ma pensada,
Çò que vos calrà per èsser uróses,
Patir mai d’una annada,
Enfants faretz plan,
D'anar a Montalban,
Totes sols prene l’aire,
E se jamai l'i anatz,
A l'ostal laissatz,
E pòrc e bèla-maire,
E pòrc e bèla-maire. »