Camin de vida # Severac-lo-Castèl

Introduction

Pierre Marcilhac (1941-2024) était un militant de la cause occitane et il fut le trésorier de l'Institut occitan de l'Aveyron jusqu'à l'été 2024.

Le 8 mai 2008, Jean-Pierre Gaffier avait enregistré son camin de vida dans les studios de Radio Larzac.

Pèire Marcilhac èra un militant de la causa occitana e foguèt lo clavaire de l'Institut occitan d'Avairon fins a l'estiu 2024.

Sèm estat nombroses, lo dissabte 21 de decembre 2024, per venir saludar sa memòria dins la glèisa Sant-Martin de Milhau.

« Pèire, (Pierrilh, disiá la tiá mamà qu’èra una Auvernhassa davalada en País bas)

Te coneguèrem dins las annadas 1990 quand decidiguères de cambiar de camin de vida professional e de t’engatjar a cent del cent per la lenga e la cultura de ton país.

Aviás començat dins una entrepresa d’installacion de linhas electricas a La Primauba mas lo Segalar t’agradava pas pro e, ambe Pierreta, vos installèretz a Espaliu, emplegats totes dos per la Banca Majorèl. La familha Marcilhac èra sortida d’Aurèla-Verlac e, per tu qu’èras nascut – coma ton paire – a Severac-Gara, navegar del Mur-de-Barrés a Sant-Ginièis èra un biais de tornar trobar las raiças familialas. Capitavas plan.

Puèi, te lancères dins lo comèrci per de grandas entrepresas internacionalas. De quilomètres, ne fasiás bravament per ajudar las còlas que menavas, mès èras un òme curiós e volontari, aviás pas paur e, un jorn, decidiguères de bifurcar, coma dison ara.

De mercés a Crestian-Pèire Bedel, te formères – una annada de longa – a la lenga e a la cultura de Roergue : istòria, geografia, lenga, mestièrs, tradicions, musica... Èras un plan bon cantaire e tanben un bon contaire. Capitères lo BEATEP (brevet d’Estat d’animator d’educacion populara) e vengères animator de l’operacion Al canton. Anavas dins las escòlas, los ostals de retirada, los campings, las salas de las fèstas per contar lo país e lo far aimar.

A costat d’aquel trabalh, menavas un fum d’accions militantas ambe la Coordinacion occitana d’Avairon, l’ADOC 12, l’associacion Recaliu e son festenal Mill’òctobre... E tantas autras causas.

Es d’aquel biais que, pus tard, vengères administrator de l’Institut occitan d’Avairon, puèi clavaire.

Mercé, Pèire, per l’òbra facha... ambe Pierreta tanben. Mercé per vòstra generositat, vòstra drechura, vòstre amor. » (Jean-Pierre Gaffier)

 « Fin finala, Pèire, t’avèm aimat per un fum de rasons.

Ja t’avèm aimat per ton accent roergàs.

T’avèm aimat per çò qu’as lèu comprés que caliá sosténer los païsans del Larzac, coma totes los pichons païsans.

T’avèm aimat pel desmargament del McDo de Milhau.

T’avèm aimat quand siás anat dalhar los plants de milh OGM.

T’avèm aimat cada còp qu’a calgut aparar la lenga e la cultura occitanas, de las valadas italianas a la Val d’Aran.

L’avètz notat, son pas que d’accions umanistas.

Polit curriculum vitæ.

E t’avèm aimat per çò que èras un òme drech.

Mancas ja a la planeta per çò que ne cal, de monde coma tu, sus la planeta Tèrra.

Assajarem de far tant plan coma as fach.

Pèire, ara se cal dire “adiu”, un mot que, tu, emplegavas per dire “bonjorn”.

L’anam far dins la lenga nòstra... » (Patricia Pallier)

J-P. Gaffier legiguèt puèi A l’amic que se’n va, d’Enric Mouly.