L'Adoracion
Introduction
La foi n'empêchait pas l'existence d'histoires drôles, de formules ou de chants satiriques raillant le clergé, les paroissiens ou les pratiques religieuses.
La fête de l’Adoration réunissait tous les curés des environs sur une même paroisse. Ce jour là, leur repas était particulièrement copieux et arrosé. Ces agapes fournissaient aux paroissiens quelques sujets de plaisanteries.
Ethnotexte
Noé DELMAS
né en 1921 à La Rode de Tayrac.
Transcription
Occitan
Français
« Aquò èra un òme qu'èra pas tròp riche. Aviá pas qu'una cabra, viviá empr'aquí de quauques pichòts trabalhs, anava a la jornada.
Un jorn, la cabra li faguèt tres cabrits. Èra tot content.
Dins la comuna i aviá l'Adoracion e totes los curats se reünissián.
Quand agèron facha la fèsta, aquel òme los anèt veire.
Un curat li faguèt :
“Ten, bonjorn Pelasin.
- Bonjorn a totes !”
Atrapèt una cadièira e se seguèt. Degús li disiá pas res.
Al cap d'un moment, lor faguèt :
‘‘Ai una cabra qu'a fach tres cabrits.
- Tres cabrits ? E cossí fas per los far tetar ?
- Coma ieu fau ara : dos tetan e l'autre finta..."
Aquí, pardí, diguèron :
‘‘Li podèm ben pagar un veirat a beure.”
Anèron cercar una botelha mès pas d'aquela que bevián, aquí.
Al cap d'un moment que l'agèt tastat, lor diguèt :
“A ! Qu'es bon, Mossur lo curat, qu'es bon aquel vin !”
Se fintèron, totes. Al cap d'un moment, li paguèron del bon vin.
L'autre demorèt aquí, diguèt pas res, los daissava parlar.
Alara los curats li diguèron :
“E aquel d'aquí, cossí lo trobatz ?
- Aquel d'aquí a pas besonh de vantar, se vanta sol !”
Après li balhèron un bocin de fromatge mès un curat li diguèt :
“Mefisatz-vos perque fa pèrdre lo parlar, aquel fromatge...
- Que fasètz plan de me dire aquò, Mossur lo curat, ne vau prene un brave tròç, qu'ai la femna que parla plan pro !” »
Un jorn, la cabra li faguèt tres cabrits. Èra tot content.
Dins la comuna i aviá l'Adoracion e totes los curats se reünissián.
Quand agèron facha la fèsta, aquel òme los anèt veire.
Un curat li faguèt :
“Ten, bonjorn Pelasin.
- Bonjorn a totes !”
Atrapèt una cadièira e se seguèt. Degús li disiá pas res.
Al cap d'un moment, lor faguèt :
‘‘Ai una cabra qu'a fach tres cabrits.
- Tres cabrits ? E cossí fas per los far tetar ?
- Coma ieu fau ara : dos tetan e l'autre finta..."
Aquí, pardí, diguèron :
‘‘Li podèm ben pagar un veirat a beure.”
Anèron cercar una botelha mès pas d'aquela que bevián, aquí.
Al cap d'un moment que l'agèt tastat, lor diguèt :
“A ! Qu'es bon, Mossur lo curat, qu'es bon aquel vin !”
Se fintèron, totes. Al cap d'un moment, li paguèron del bon vin.
L'autre demorèt aquí, diguèt pas res, los daissava parlar.
Alara los curats li diguèron :
“E aquel d'aquí, cossí lo trobatz ?
- Aquel d'aquí a pas besonh de vantar, se vanta sol !”
Après li balhèron un bocin de fromatge mès un curat li diguèt :
“Mefisatz-vos perque fa pèrdre lo parlar, aquel fromatge...
- Que fasètz plan de me dire aquò, Mossur lo curat, ne vau prene un brave tròç, qu'ai la femna que parla plan pro !” »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...