Introduction
Jadis, c'était le meunier qui allait dans les fermes pour récupérer le grain à moudre, à dos de mulets ou de mules (muòls, muòlas), et qui livrait ensuite la farine.
Plus tard, on apporta son grain au moulin (molin, moet). On attendait généralement la fin de la mouture pour reprendre sa farine.
Autrefois, les meuniers (molinièrs, moenièrs) étaient payés en nature. Ils prélevaient une partie du grain, le son ou une part de la mouture : la moldura. Leur réputation n'était pas toujours des meilleures à cause de ce prélèvement invérifiable.
Ethnotexte
Jean-Baptiste MIALET
né en 1910 à Marot de Taussac.
Transcription
Occitan
Français
« Aicí, aquò èra un moet. I a la bastissa, l’aiga arribava per un canal, i aviá una chuta ambe de las calas de boès que fasiá marchar un rodet. Aquò virava e aquò fasiá davalar lo gran pèu per pèu. Rintrava dedins e las mòlas tornejavan.
Ma grand-maire èra nascuda aicí e èra moenièira, tota sa vida aviá viscut al moet.
Al debut del siècle e a la fin de l’autre, anavan quèrre lo gran, avián de las mulas e de las ègas e l’anavan cercar sus un bast qu’apelavan. N’anavan ne quèrre un e ne portavan un autre. Aprèssa, aquò venguèt ambe dels carris e dels buòus.
Lo moet siaguèt destruit en 1940, arribèt una crue que enlevèt la levada qu’apelavan.
I aviá doas mòlas, una pel froment e l’autra pel blat negre. Caliá pas qu’o mesclèsson.
Les moenièrs èran de volurs, en general. Lo monde trobavan que l’òm ne tornava pas pro suivantcoma ne portavan. N’i aviá que pagavan en argent e maites en moldura. Gardavan un quilò per dètz quilòs. »
Ma grand-maire èra nascuda aicí e èra moenièira, tota sa vida aviá viscut al moet.
Al debut del siècle e a la fin de l’autre, anavan quèrre lo gran, avián de las mulas e de las ègas e l’anavan cercar sus un bast qu’apelavan. N’anavan ne quèrre un e ne portavan un autre. Aprèssa, aquò venguèt ambe dels carris e dels buòus.
Lo moet siaguèt destruit en 1940, arribèt una crue que enlevèt la levada qu’apelavan.
I aviá doas mòlas, una pel froment e l’autra pel blat negre. Caliá pas qu’o mesclèsson.
Les moenièrs èran de volurs, en general. Lo monde trobavan que l’òm ne tornava pas pro suivantcoma ne portavan. N’i aviá que pagavan en argent e maites en moldura. Gardavan un quilò per dètz quilòs. »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...