Introduction
Cette chanson de loue était chantée à l'occasion des feux de la Saint-Jean (radals, joanadas, fenestrets, cabanons…).
Ce jour-là, les domestiques changeaient généralement de patron.
En Rouergue méridional, on trouve la variante "Mia Totsants", autre date traditionnelle d'embauche des domestiques.
Elle a été publiée dans Chansons du pays d'oc, par Léon Froment.
Son
Albert CANCE
né en 1926 à Trégoux de Sainte-Radegonde, décédé en 2015.
Transcription
Occitan
Français
« Bèla, Sent-Jan s’apròcha,
Bèla, se cal quitar,
A-z-una autra vilòta,
Iè, iè, cal anar demorar.
Tinta, tinta, relòtge,
Solelh, abaissa-te,
Ara Sent-Jan s’apròcha,
Iè, iè, de mèstre cambiarem.
Prèga tu la tiá mèstra,
Que te tòrne gardar,
Ieu pregarai la miuna,
Que me daisse anar.
Quand lo cocut cantava,
Ieu me regodissiái,
E ieu m’amaginave,
Iè, iè, que lo mes de mai arribariá.
Regrete pas lo mèstre,
Ni la mèstra non plus,
Me'n an ben tròpas fachas,
Li tornarai pas pus.
Quand garde pels traverses,
Totjorn prèste a rombar,
Lo mèstre me cridava,
Iè, iè, que sabiái pas gardar.
La mèstra èra canissa,
Lo mèstre es un brutal,
Sembl’un chaval de guèrra,
Lo podèm pas bridar.
L’autre jorn per la còsta,
Gardave los motons,
Lor tras una peiròta,
Ne cope un cambon.
En dintrent sus la pòrta,
Lo mèstre èra al canton,
Repoteguèt de sòrta,
Reprocha lo croston.
Anarem a la fièira,
Crompar un bridèl,
Per ne bridar la mèstra,
Iè, iè, se nos podèm vengar.
Se la podèm pas vendre,
La calrà engraissar,
A la fièira novèla,
L’anarem debitar.
Mès los prunièrs florisson,
Laissatz-lor far la flor,
Dins una autra vilòta,
Iè, iè, los anarem brandir.
Los peses que florisson,
Laissatz-los plan florir,
Dins una autra vilòta,
Iè, iè, los anarem culhir.
Vèni, pastra novèla,
Vèni me remplaçar,
Te cedarai la plaça,
Sans la te regretar.
Se la te regretave,
La te cedariái pas,
Amai lo te torne dire,
Li vòle pas tornar.
Vèni, pastra novèla,
Vèni me remplaçar,
Vòle pas pus far pastre,
Iè, iè, me vòle maridar. »
Bèla, se cal quitar,
A-z-una autra vilòta,
Iè, iè, cal anar demorar.
Tinta, tinta, relòtge,
Solelh, abaissa-te,
Ara Sent-Jan s’apròcha,
Iè, iè, de mèstre cambiarem.
Prèga tu la tiá mèstra,
Que te tòrne gardar,
Ieu pregarai la miuna,
Que me daisse anar.
Quand lo cocut cantava,
Ieu me regodissiái,
E ieu m’amaginave,
Iè, iè, que lo mes de mai arribariá.
Regrete pas lo mèstre,
Ni la mèstra non plus,
Me'n an ben tròpas fachas,
Li tornarai pas pus.
Quand garde pels traverses,
Totjorn prèste a rombar,
Lo mèstre me cridava,
Iè, iè, que sabiái pas gardar.
La mèstra èra canissa,
Lo mèstre es un brutal,
Sembl’un chaval de guèrra,
Lo podèm pas bridar.
L’autre jorn per la còsta,
Gardave los motons,
Lor tras una peiròta,
Ne cope un cambon.
En dintrent sus la pòrta,
Lo mèstre èra al canton,
Repoteguèt de sòrta,
Reprocha lo croston.
Anarem a la fièira,
Crompar un bridèl,
Per ne bridar la mèstra,
Iè, iè, se nos podèm vengar.
Se la podèm pas vendre,
La calrà engraissar,
A la fièira novèla,
L’anarem debitar.
Mès los prunièrs florisson,
Laissatz-lor far la flor,
Dins una autra vilòta,
Iè, iè, los anarem brandir.
Los peses que florisson,
Laissatz-los plan florir,
Dins una autra vilòta,
Iè, iè, los anarem culhir.
Vèni, pastra novèla,
Vèni me remplaçar,
Te cedarai la plaça,
Sans la te regretar.
Se la te regretave,
La te cedariái pas,
Amai lo te torne dire,
Li vòle pas tornar.
Vèni, pastra novèla,
Vèni me remplaçar,
Vòle pas pus far pastre,
Iè, iè, me vòle maridar. »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...