L’Infèrn e Lo Salt de la Glèisa

« N’i a de gròtas, n’i a una jos Gardièiras que, per davalar a Truièra, dins lo temps, caliá que passèsson entre doas dents de ròcs e que davalèsson per una còrda. Aquela gròta, l’an batejada L’Infèrn.
N’i a una altra que se tròba jol Maset-Bas. Dins lo temps, i avián fach una pichona glèisa. E alara, per repassar dins lo Carladés, i aviá un ròc e caliá saltar sus aquel ròc. Aquela gròta, l’an batejada Lo Salt de la Glèisa. »