Carris del Cantau e carris de Viadena

« Dins lo Cantau e presque jusc’aicí, les carris avián un timon, les limons, las tavèlas e aprèssa cercavan de boès plegat, apelavan aquò de pauas-forcas. Ne'n caliá quatre per carri. Entremièg, i aviá las pauas. Après, per dessús, i aviá la carmanha, qu’apelavan, que totes les paus se metián dedins. E aprèssa i aviá una altra pòsse per metre sus las ròdas per que las ròdas toquèsson pas lo fen.
Aicí, en Viadena, lo dessús de la ròda, naltres apelàvem aquò lo carmanhon e aicí apelavan aquò una ruèsta. Caliá de las pòsses verdas que metián sus un pesquièr. Lo solelh las secava dedins e las pòsses se plegavan totas solas. »