Los fuèlhs pel bestial
Introduction
L’ébranchage des frênes (fraisses), des chênes (garrics) et des peupliers (píbols) permettait de compléter l’alimentation des bêtes ou de les nourrir quand le foin manquait.
Dans cette partie du département, les fagots sont appelés fuèlhs.
Ethnotexte
Louis VÉZIÉ
né en 1921 à Sainte-Eulalie, décédé en 2013.
Transcription
Occitan
Français
« Dins lo temps, lo monde faisián de fuèlhs.
Fasiam los bòsces atanben. Ramelàvem los bòsces, tot aquò qu’èra pichon dedins, l'òm lo triava, lo boès misse, qu'èra escanat… L’òm ramelava las pèrgas las pus polidas e l’òm fasiá de fuèlhs que nos s'adujavan bèlcòp per noirir las bèstias. N’i a que ne donavan a las vacas, de fuèlhs de garric. Naltres, aviam de píbols, dins lo temps. N’aviam pas bienses mès perdiam pas una fuèlha ! Aquò èra mai que de fraisse que fasiam… »
Fasiam los bòsces atanben. Ramelàvem los bòsces, tot aquò qu’èra pichon dedins, l'òm lo triava, lo boès misse, qu'èra escanat… L’òm ramelava las pèrgas las pus polidas e l’òm fasiá de fuèlhs que nos s'adujavan bèlcòp per noirir las bèstias. N’i a que ne donavan a las vacas, de fuèlhs de garric. Naltres, aviam de píbols, dins lo temps. N’aviam pas bienses mès perdiam pas una fuèlha ! Aquò èra mai que de fraisse que fasiam… »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...