Causse, valòia e montanha

« Nòstres países, d'aquel temps, èran de países riches, los países de la valòia. Aviatz las castanhas, aviatz las pomas… Aquò rendiá, vesètz, i aviá los òrts.
Qu'a la montanha, recoltavan pas coma aquò. Avián lo bestial, un pauc de lach, fasián pas grand argent. Èran pas aisats coma uèi. Uèi a la montanha es venguda una altra vida, fan mai d'argent.
Mai que siasque lo causse, èran pas maleroses se volètz mès benlèu avián pas los avantatges que naltres aviam parce que naltres aviam de vin, de frucha, d'òrts que rendián, de castanhas… L'òm manjava, cresètz-me ! L'òm romplissiá lo ventre. De lach, aviam, pauc o pro totes avián de vacas o de cabras, o un o l'altre. »