Lo buòu e l'escopit (Drac)
Introduction
Le récit se termine par l'apparition d'un crachat au moment de la disparition du Drac.
Le joug, objet symbolique, revient souvent dans les récits de capture d'une force surnaturelle, ainsi que dans les histoires relatant la mort des sorciers qui ne parviennent à mourir que lorsqu'on place un joug autour de leur cou. (CORDAE)
Son
Léon MOLÉNAT
né en 1918 aux Bouygues de Saint-Parthem.
Transcription
Occitan
Français
« Aquò se passava a costat aquí, aquò's un vilatge que s’apèla Monals, aquí.
Alèra avián una serventa e l’envoiavan... Avián de prats dins lo riu, en bas, e l’envoiavan gardar lo tropèl dins aquel prat.
Alèra, quand èra aval, al cap d’un momenton, aviá totjorn una bèstia de mai. Aquò èra del bestial, aquò èra pas de fedas : de vacas o de buòus. Aviá una bèstia de mai que lo compte. Se n’aviá dètz, se trobavan onze. Alèra las preniá…
Quand veniá claure, quand arribava davant la pòrta de l’estable, tornava comptar sas bèstias : n’i aviá pas que dètz. E aquò se trobava totjorn un buòu.
Alèra di(gu)èron : “Quand mème, aquel buòu, nos cal assajar de l’atapar.”
Alèra prenguèron un autre parelh de buòus, jonjuts ambe lo jo, e ne desjongèron un e l’atapèron e lo jongèron, aquel d’aquí.
E en montent lo tropèl, montèron aquel buòu jonjut amb un autre, quoi.Aquel buòu que aquò èra un buòu coma totes les buòus mès que lo conessián pas per èstre lor, quoi.
Alèra, sens lo poder far córrer ! Voliá pas marchar de cap de biais. Mès enfin reussi(gu)èron a lo far montar.
Alèra, quand sia(gu)èron davant la pòrta de l’estable, podiá pas dintrar per la pòrta de l’estable jonjut, parce que las pòrtas, a l’epòca, èran pas pro larjas, lo desjongèron.
E quand l’agèron desjonjut, i agèt pas res a la plaça. Lo buòu disparetèt coma aquò. A la plaça i aviá coma un... Coma s'escopiatz per tèrra, sabètz, aquò per tèrra, un escopit. Aicí, apelam aquò un escopit, un crachat, quoi. »
Alèra avián una serventa e l’envoiavan... Avián de prats dins lo riu, en bas, e l’envoiavan gardar lo tropèl dins aquel prat.
Alèra, quand èra aval, al cap d’un momenton, aviá totjorn una bèstia de mai. Aquò èra del bestial, aquò èra pas de fedas : de vacas o de buòus. Aviá una bèstia de mai que lo compte. Se n’aviá dètz, se trobavan onze. Alèra las preniá…
Quand veniá claure, quand arribava davant la pòrta de l’estable, tornava comptar sas bèstias : n’i aviá pas que dètz. E aquò se trobava totjorn un buòu.
Alèra di(gu)èron : “Quand mème, aquel buòu, nos cal assajar de l’atapar.”
Alèra prenguèron un autre parelh de buòus, jonjuts ambe lo jo, e ne desjongèron un e l’atapèron e lo jongèron, aquel d’aquí.
E en montent lo tropèl, montèron aquel buòu jonjut amb un autre, quoi.Aquel buòu que aquò èra un buòu coma totes les buòus mès que lo conessián pas per èstre lor, quoi.
Alèra, sens lo poder far córrer ! Voliá pas marchar de cap de biais. Mès enfin reussi(gu)èron a lo far montar.
Alèra, quand sia(gu)èron davant la pòrta de l’estable, podiá pas dintrar per la pòrta de l’estable jonjut, parce que las pòrtas, a l’epòca, èran pas pro larjas, lo desjongèron.
E quand l’agèron desjonjut, i agèt pas res a la plaça. Lo buòu disparetèt coma aquò. A la plaça i aviá coma un... Coma s'escopiatz per tèrra, sabètz, aquò per tèrra, un escopit. Aicí, apelam aquò un escopit, un crachat, quoi. »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...