Las fièiras de Sent-Genièis

« A Sent-Genièis, i deviá avure una dotzena de fièiras. Èran lo darnièr sabte.
Lo 20 de janvièr, aquò èra una bona fièira, una fièira que durbissiá l’annada, pels buòus. Pièi, aquò èra lo darnièr sabte de febrièr, lo darnièr sabte de març…
E pièi, lo 27 d’abrial, aquò èra una fièira de borretal, que lo monde avián un pauqueton deslargat. Vendián aquelses borrets qu’avián un pauqueton pielmudat, avián tombada la borra. I aviá de tipes de la Lausèra, d'un pauc pertot, que los venián crompar. Èra tot aubrac, n'i a que mesclavan un pauc lo Suisse mès… E, lo que podiá avure un brau, e ben aquò se vendiá bèlcòp aquò. Quand i aviá un pauc de color la bèstia valiá mai.
Lo 18 de mai, aquò èra una altra fièira, lo 11 de junh, lo 11 de setembre mès aquela i èra pas, la metèron, lo 1èr d'octobre, lo 5 de novembre e lo sabte de Nadal.
Lo 27 d’abrial e lo 5 de novembre, aquò èra las pus importentas a Sent-Genièis.
Pel bestial, lo borretal, lo 27 d'abrial, per venir crompar de bestial jove, aquí aquò èra plen.
Lo 5 de novembre èra per tot, pel bestial atanben, un pauc tot, e la frucha.
I aviá quatre fièirals : lo del bestial gròs, lo dels pòrcs, lo de las fedas e lo de las castanhas qu’èra pas bèl, m'enfin.
Lo 5 de novembre, aquò èra tota frucha, de trufes atanben, de cauls, de codoms… »