Tres menetas assembladas…

« Tres menetas assembladas,
Per tetar lo robinet.
Après fòrças pintas vidadas,
Diguèron un mot de chipelet.

Repic :
Que qu’aquelas dròllas n’aurián desirat,
Que la barrica n’agès totjorn durat.

Trenta pintas ne bubèron,
Assetadas al pè del fuòc.
“Pr’aquò, ço disiá Catinèla,
Ieu tròbe pas pus los esclòps…”

Se’n anèron a la glèisa,
Lai anèron totas tres.
Catin lai anava de pautas,
Françon fasiá lo pas-ranquèt.

Fuguèron pas a mièja-messa,
Que totas tres agèron set.
Se furguèron l’una, l’autra,
Que ne vidèron lo falset.

Sortiguèron de la glèisa,
Per tornar al cabaret.
Catin portava la salsissa,
Françon un brave michardet.

Magdelena faguèt biure,
Amb un topin tot descoetat.
Quitavan pas de ne méisser,
Èra pas plen qu’èra vidat.

Lo ser al lièch sus la colcera,
Totjorn revavan qu’avián set.
“Pr’aquò, ço disiá Catinèla,
Ieu fariái ben encara al galet…” »