La Sant-Cosmenèla

« Una citat tota florida

Rauba lo cur de sos enfants

Una ribièira dins sos camps

Bòrda sa rauba tan polida

E cada jorn li fa un poton

En li cantent una cançon.

Un fièr castèl prèp de la glèisa

Monta la garda a son renom

Duèi coma ièr, es lo cleron

De l'onor, de la bona idèia

Escota plan, Sent-Cosmenèl

La crana voès de ton castèl.

Qual a pas vist son torn de fòrça

Son vièlh cloquièr pas coma cap

Una virona, aquò's son cap

E sus la poncha un gal s'esgòrja

Canta las jòias del país

Sans desbadar ser e matins.

Qual a pas ausit sas campanas

Que tindan clar coma l'argent

Quand se'n van sus l'ala del vent

Dins los valons e dins las planas

Trilhonar lor cançon del cèl

Canta pas tant plan cap d'aucèl.

Qual a pas vist son vendinhaire

Son vinòt blanc tan rosselet

Que fa rotlar per las parets

Mai d'un beveire chicanaire

Mès vos cal biure un plen tasson

Se volètz cantar ma cançon.

Sus son blason l'ors de Boralda

Ten còr al lion d'a-z-Espaliu

Pareis qu'un còp n'agèt rason

Amai t'i afrabèt l'espatla

L'aire e los ròcs d'aquel sagan

Tremolèron jusca-z-Estanh.

Vòle cantar totjorn ta glòria

Sent-Cosme d'Òlt tant amarmit

Dins ton valon ai espelit

Alai la tomba m'espèra

En attendent, siaga segur,

Ton nom clerona dins mon cur. »