Lo paissèl

« Naltres, trabalhadors de la tèrra,
Del trabalh vesèm pas la fin,
Mès bà, neguèm tota misèra,
Dins un bon taçonat de vin,
D’ont mai trabalhèm,
Mès d’ont mai cantèm !
Un fenhant dins tota l’annada,
Lança mens de cançons al cèl,
Qu’un vinhairon dins la serada,
En li(gu)ent la vinha al paissèl.

La vinha aima lo que trabalha,
E lo fenhant la fa patir,
Vos fot un òme sus la palha
Ambe quatre còps de son vin,
Tomban coma un sac,
Lo fòrt e lo flat !
Mon paure òme cossí trabalhas,
Quand vas tastar lo vin novèl
E se tròbas pas de muralha,
Te cau apevar del paissèl !

E tu t’alassas paura vièlha,
De tes quatre mila ans e mai
Versa dins la licor mervelha
E tetaretz pas jamai
En buvent ton vin
Te disèm mercí,
Bona noiriça plena de largessa,
Que dona lo bon lach del vièlh,
Gitarem lo baston de vielhassa,
As tanben besonh del paissèl. »