La cançon de Joaneta
Introduction
Cette pastourelle, très populaire en Rouergue, semble remonter au moins au XIXe siècle.
Dans les chansons comme dans les contes, le loup incarne bien sûr la bête sauvage et féroce mais également le prédateur masculin.
Ethnotexte
Raymond CAPOULADE
né en 1943 à La Cristilie de Soulages, décédé en 2023.
Transcription
Occitan
Français
« Quand lo pastron va delargar, (bis)
Se'n va sonar Joaneta, lalà,
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
Se'n va sonar Joaneta.
“Joaneta end anarem gardar, (bis)
Per bien passar un’oreta, lalà ?…
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
Per bien passar un’oreta ?
– Aval, aval al prat sarrat, (bis)
Per bien passar un’oreta, lalà,
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
Per bien passar un’oreta.”
Quand sasquèron al prat aval, (bis)
L’èrba sasquèt molhada, lalà,
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
L’èrba sasquèt molhada.
Lo pastron quita son mantèl, (bis)
Per far ’setar Joaneta, lalà,
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
Per far ’setar Joaneta.
“Joaneta aicí nos cau jo(g)ar, (bis)
Tota nòstra fortuna, lalà,
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
Tota nòstra fortuna.”
E ni jo(gu)èron talament, (bis)
La nuèch les a surpreses, lalà,
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
La nuèch les a surpreses.
“Qué me dirà lo miu papà, la miuna mamà, (bis)
D’i èstre tant demorada, lalà ?
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
D’i èstre tant demorada ?
– E li diràs al tiu papà, la tiuna mamà, (bis)
Que lo lop te rodava, lalà,
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
Que lo lop te rodava.
Que sans un ginte pastorèl, (bis)
Lo lop t’auriá manjada, lalà,
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
Lo lop t’auriá manjada.” »
Se'n va sonar Joaneta, lalà,
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
Se'n va sonar Joaneta.
“Joaneta end anarem gardar, (bis)
Per bien passar un’oreta, lalà ?…
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
Per bien passar un’oreta ?
– Aval, aval al prat sarrat, (bis)
Per bien passar un’oreta, lalà,
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
Per bien passar un’oreta.”
Quand sasquèron al prat aval, (bis)
L’èrba sasquèt molhada, lalà,
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
L’èrba sasquèt molhada.
Lo pastron quita son mantèl, (bis)
Per far ’setar Joaneta, lalà,
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
Per far ’setar Joaneta.
“Joaneta aicí nos cau jo(g)ar, (bis)
Tota nòstra fortuna, lalà,
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
Tota nòstra fortuna.”
E ni jo(gu)èron talament, (bis)
La nuèch les a surpreses, lalà,
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
La nuèch les a surpreses.
“Qué me dirà lo miu papà, la miuna mamà, (bis)
D’i èstre tant demorada, lalà ?
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
D’i èstre tant demorada ?
– E li diràs al tiu papà, la tiuna mamà, (bis)
Que lo lop te rodava, lalà,
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
Que lo lop te rodava.
Que sans un ginte pastorèl, (bis)
Lo lop t’auriá manjada, lalà,
O iaï, iaï, Joaneta, lalà,
Lo lop t’auriá manjada.” »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...