Lo rastèl
Introduction
Les monologues se récitaient souvent à la fin des banquets. En retenir un en entier est une belle performance.
Celui-ci se moque de ceux qui oublient un peu vite la culture de leurs ancêtres.
Son
Paul BERTRAND
né en 1927 à Sébazac.
Transcription
Occitan
Français
« Se jamai anatz a París, a Roma,
A Pekin, que que vos avengue,
Onoratz totjorn nòstra vièlha lenga,
Nòstre franc patoès que çai l’avèm aprés,
Se vo’n sovenètz,
Suls ginolhs, pecaire,
De nòstra mameta o de nòstra maire.
N’i a que, cependent, parlent francés,
Sens ne saupre gaire, rasclan del gosièr.
Toniquet fasquèt aital l’autra annada.
Èra demorat un an a l’armada.
Quand tornèt, lo brigand, èra caporal.
Arriba, regde, l’èrt vincur, ni mai cap de gal.
“Bonzour,di(gu)èt a sa maire, va bien le couraze ?”
Aquesta, pecaire, suspresa un moment,
Li fa dos potons per tot compliment.
E, pensent qu’a set, camina a la cava.
Lo paire, el, èra al Prat-Redond que fenava.
Lo gojat lai va, lo li vei rastelar.
“Comment nommez-vous cette bique-là que vous en biquez ?”
Un autre rastèl pel prat se pausava.
Toenon, que l’orgulh sai que aborlhava,
Li montèt dessús sans i far atencion.
L’utís calcigat fa la coaleveta,
E flau ! lai t’i va pel nas ambe la coeta !
“Diables ton rastèl, qunt pic m’a sacat !”
Crida en bon patoès nòstre questionaire.
“Lo provèrbe o ditz, li respond son paire :
Del Roergue siás, parla roergàs,
Z’o pòrtas d’escrich ara al cap del nas !” »
A Pekin, que que vos avengue,
Onoratz totjorn nòstra vièlha lenga,
Nòstre franc patoès que çai l’avèm aprés,
Se vo’n sovenètz,
Suls ginolhs, pecaire,
De nòstra mameta o de nòstra maire.
N’i a que, cependent, parlent francés,
Sens ne saupre gaire, rasclan del gosièr.
Toniquet fasquèt aital l’autra annada.
Èra demorat un an a l’armada.
Quand tornèt, lo brigand, èra caporal.
Arriba, regde, l’èrt vincur, ni mai cap de gal.
“Bonzour,di(gu)èt a sa maire, va bien le couraze ?”
Aquesta, pecaire, suspresa un moment,
Li fa dos potons per tot compliment.
E, pensent qu’a set, camina a la cava.
Lo paire, el, èra al Prat-Redond que fenava.
Lo gojat lai va, lo li vei rastelar.
“Comment nommez-vous cette bique-là que vous en biquez ?”
Un autre rastèl pel prat se pausava.
Toenon, que l’orgulh sai que aborlhava,
Li montèt dessús sans i far atencion.
L’utís calcigat fa la coaleveta,
E flau ! lai t’i va pel nas ambe la coeta !
“Diables ton rastèl, qunt pic m’a sacat !”
Crida en bon patoès nòstre questionaire.
“Lo provèrbe o ditz, li respond son paire :
Del Roergue siás, parla roergàs,
Z’o pòrtas d’escrich ara al cap del nas !” »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...