Los tonèls

« D. L. : Los tonèls aquí, quant fan de contenença ?
M. B. : Lo d’aquí fa sèt pipas.
D. L. : E una pipa alara…
M. B. : E la pipa es quatre cents cinquanta litres. E l’autre fa cinc pipas a mièjas. Ara, la pipa, aquò’s coma lo jornal de vinha. N’i a que la fan a quatre cents cinquante, n’i a que la fan a quatre cents vint a cinc. Aquò’s coma lo jornal de vinha, n’i a que lo fan a tres cents cinquante socas, maites a tres cents quatre vints, maites a tres cents vints. De qué i compréner ? ’Quò’s una mòda coma aquò.
D. L. : E aquí avètz pas que de fustalha de castanhièr ?
M. B. : Non, n’ai un de garric. N’i a un que i a de dovas de garric e l’autre de castanhièr. Mais enfin son mescladas.
Aquel d’aquí es vide. Avètz pas qu’a entendre, es aquí. E aquel d’aquí es mièg, vesètz ! Fa pas lo mème son (?), de tot. Ara se tuste dessús, coma es pas plen, farà pas non plus lo mème bruch, vesètz ! Alara, vos dirai quand mème que… […] per ce que, per acabar de lo remplir, li ai metut doas mecas de sofre. Per remplaçar la quantitat del vin, fotèm una meca de sofre dabant que lo vin se pause, per ça que après, quand lo vin es tornat, sustot lo matin, faretz pas cramar una meca de sofre. Mèmes los gròsses merchands de vin vos diràn end es lo vin dins lo tonèl, la mesura. Vos diràn : “Lo vin, l’avètz aquí, ten ! Es arrestat aquí !” Vesètz, es apr’aquí... Es apr’aquí la limita.
Là, il est creux. I a pas res aquí... Es partit ! »