Lo mestièr de vinhairon

« D. L. : Fasètz pas que de saumancés coma… ?
M. B. : À, fasèm de tot ! Mès fasèm… Per una, avèm pas lo dreit de vendre en botelha lo vin de truèlh, c’est-à-dire lo vin qu’es passat sul truèlh ; quand la grapa i es passada, avèm pas lo dreit de lo metre en botelha, per ça que fa tròp de dépôt. E en mai, apuèi i avèm de plants que son pas autorisats. Avèm pas que dreit qu’a dètz per cent de grefat mèmes, soit jurançon, soit valde(gu)ièr, c’est-à-dire que s’avètz quatre-vint-dètz faisses de saumancés, avètz lo dreit de metre dètz faisses de jurançon o de valde(gu)ièr. Mès avètz pas lo dreit de depassar.
E en mai, après, se tròba que cal recolar surtot. Aquò’s aquò que compte lo mai. La fabricacion a la cuva, cachar matin et ser, agachar que i agèssa pas de bibals. Quand i a de bibals, ´quò’s pròva que lo vin se fa pas bien. Cal pas que i aja un bibal sus la cuva, sus la folièira. E après, lo transvasètz, lo fotètz dins lo tonèl, lo de truèlh a part. E, après, tant punt qu’a fach son depaus, suivant las annadas que se dintra trempe, – se se dintra trempe, i a belcòp de tèrra, i a belcòp de ròsa –, cal recolar belcòp pus lèu. Automaticament, aquò o ditz. Lo vin es sale e lo vin aima d’èstre très très propre. Alèra, coma l’an passat [1988], lo dintrère plan sec, lo recolère entremièg la setmana, ambe la darrèira luna de decembre, e vène de lo tornar recolar ièr, per ça que ièr tirava un briat de bisa del nòrd. L’aprèp-dinnar aquí, lo temps èra plan clar e èra fresc. E di(gu)ère : “Ne vas aprofitar, de tira, per lo tornar far lo segond còp.”, per dire que lo vin garde son gost e sa limpiditat. Coma aquò a pas gessa de depaus, ni mai res, per que los avèm tirats los depaus sobretot (?). Aquò fa que, ara, aquò’s de vin que realament pòt partir en botelha. »