Lo paure Filipa
Introduction
Des pauvres passaient de ferme en ferme pour demander un peu de nourriture en échange d'une prière. Ils obtenaient parfois la permission de passer la nuit à la grange, après avoir confié leurs allumettes au propriétaire. Ils effrayaient les enfants.
Ethnotexte
Pierre FRAYSSE
né en 1906 à La Rénovie de Quins.
Transcription
Occitan
Français
« N'i aviá que passavan, d'aquelses paures. N'i aviá mème qu'èran un bocin familièrs. N'i aviá un que s'apelava Filipa, me soveni. L'ivèrn, quand arribàvem de l'escòla, se caufava al pè del fuòc empr'aquí en atendent que sia(gu)èsse lo moment de sopar. Lo fasiam sopar ambe nautres, totes ensemble, e li balhavan pas una cambra, anava jaire a l'estable. Li espandissián quauquas garbas de palha aquí, a l'estable plan caud, al pè de las vacas, a condicion qu'agèsse pas d'alumetas sus el.
N'i aviá que s'arrestavan davant. Quand lor ofrissiam lo croquet… Quand vesiam qu'èra un paure, copàvem un croquet de pan e disiá un Pater sus la pòrta de dintrada abans de reçaupre lo croquet. »
N'i aviá que s'arrestavan davant. Quand lor ofrissiam lo croquet… Quand vesiam qu'èra un paure, copàvem un croquet de pan e disiá un Pater sus la pòrta de dintrada abans de reçaupre lo croquet. »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...