Los blancs e los roges

« Dabans la guèrra, aicí, i aviá lo bochièr de gaucha, lo bochièr de drecha, i aviá lo bolangièr blanc e lo roge, i aviá lo bistrò blanc e lo roge, i aviá mème, a Naucèla, un servici de gara. I aviá dels autobuses que fasián la li(g)ason Naucèla-la gara e un èra pel còmpte de l'òtel blanc e l'autre de l'òtel roge. Se caliá pas trompar...
Nautres, un còp que tornàvem de París, lo meu paire nos clavèt sul prumièr que se trobèt aquí e aquò nos sia(gu)èt reprochat, aquò, per la familha, per çò que nos èrem trompats. Èrem montats sus l'autòbus que auriam pas degut anar del moment que nòstra familha èra considerada d'un biais que èrem anats sus l'autòbus dels autres. »