Introduction
Lorsqu’un veuf (veus) ou une veuve (veusa) se remariait, on organisait de bruyants charivaris (caravalins, carvalins, carivaris…). Cette tradition offensante avait pour but de faire entendre le désaccord supposé du défunt ou de la défunte.
Ethnotexte
Lucienne FRIANT
née Frayssinet (de Charlon del Capelièr) en 1910 à Naucelle.
Transcription
Occitan
Français
« N’ai pas vist que dos, aquí, e los dos se son trobats en mème temps. N'i aviá un dins lo Magrin-Nòu aicí e n'i aviá un autre al Barri del convent.
Alara, aquò èra dos òmes que se tornavan maridar.
A l’epòca, quand un veus se tornava maridar, fasián un carivari.
Los joves èran los prumièrs. Ieu èri pichona e volián pas tròp me daissar li anar mès passèri per la cort abans de sortir per l’escalièr de aquí, fasiái semblar d'anar far lo pisson, coma disiam, per la cort, per veire cossí se passava.
Lo del Magrin-Nòu, la siá prumièira femna s'apelava Ròsa. Los joves que sabián que sa prumièira femna s'apelava Ròsa i avián fach un espaurugal, l'avián abilhat, avián faches de braces ambe de boès e lo passejavan.
Un veniá jos sa fenèstra e disiá :
“Combon, te menan Ròsa !”
L'autre se metiá en colèra… Aviá prevengut los gendarmas en lor diguent que voliá que pas que fa(gu)èsson lo carivari.
En mème temps, n'i aviá un autre mès èran pus joves. Èra fermièr d'una bòria mès, per ma fe, li caliá una femna per s'ocupar de l'ostal. Alara aquel d'aquí… Vegèri pas d'espaurugal mès benlèu n'avián fach un…
Alara los joves anavan d'un a l'autre e, coma los gendarmas debián, a totes dos, los empachar, s'arrengavan. Quand los joves fasián aicí, elses èran aval e inversament, quand los joves anavan aval, venián aicí. Mès que, un còp quand mème, atrapèron quauques junes òmes per far veire que fasián quicòm. N'atrapèron un de La Fontanèla, qu'apelavan a-n-aquel moment, lo perseguèron longtemps e lo fa(gu)èron anar a la preson, juste una nuèch. Aquò fa que lo carivari s'arrestèt aquí. »
»
Alara, aquò èra dos òmes que se tornavan maridar.
A l’epòca, quand un veus se tornava maridar, fasián un carivari.
Los joves èran los prumièrs. Ieu èri pichona e volián pas tròp me daissar li anar mès passèri per la cort abans de sortir per l’escalièr de aquí, fasiái semblar d'anar far lo pisson, coma disiam, per la cort, per veire cossí se passava.
Lo del Magrin-Nòu, la siá prumièira femna s'apelava Ròsa. Los joves que sabián que sa prumièira femna s'apelava Ròsa i avián fach un espaurugal, l'avián abilhat, avián faches de braces ambe de boès e lo passejavan.
Un veniá jos sa fenèstra e disiá :
“Combon, te menan Ròsa !”
L'autre se metiá en colèra… Aviá prevengut los gendarmas en lor diguent que voliá que pas que fa(gu)èsson lo carivari.
En mème temps, n'i aviá un autre mès èran pus joves. Èra fermièr d'una bòria mès, per ma fe, li caliá una femna per s'ocupar de l'ostal. Alara aquel d'aquí… Vegèri pas d'espaurugal mès benlèu n'avián fach un…
Alara los joves anavan d'un a l'autre e, coma los gendarmas debián, a totes dos, los empachar, s'arrengavan. Quand los joves fasián aicí, elses èran aval e inversament, quand los joves anavan aval, venián aicí. Mès que, un còp quand mème, atrapèron quauques junes òmes per far veire que fasián quicòm. N'atrapèron un de La Fontanèla, qu'apelavan a-n-aquel moment, lo perseguèron longtemps e lo fa(gu)èron anar a la preson, juste una nuèch. Aquò fa que lo carivari s'arrestèt aquí. »
»
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...