Dançar en cantent
Introduction
Faute de musiciens, on faisait danser à la voix en interprétant des pots-pourris, en chantant “al tra-la-la” ou en utilisant des objets du quotidien (peigne, bouteille et cuillères…).
Vidéo
© Institut occitan de l'Aveyron - Réalisation Amic BEDEL
Germaine COYNES
née Puechberty en 1908 à Mazerolles.
Transcription
Occitan
Français
« Nos reünissiam, i aviá la paura Marta, i aviá Emma, i aviá la Mèrlha, i aviá… sai pas quantas. Èrem sèt o uèch e sèt o uèch joves que venián e aviam Rossèl que nos jo(g)ava de l'acordeon, el. Jo(g)ava pas amb rafinament mès nos jo(g)ava e dançàvem. E, quand aviam pas de musicien, cantàvem “La Paimpolaise” e dançàvem amb l'èr de “La Paimpolaise. »
Danser en chantant
« Nous nous réunissions, il y avait la défunte Marthe, il y avait Emma, il y avait la Mèrlha, il y avait... je ne sais pas combien. Nous étions sept ou huit et sept ou huit jeunes hommes qui venaient et nous avions Roussel qui nous jouait de l’accordéon, lui. Il ne jouait pas avec raffinement mais il jouait pour nous et nous dansions. Et, quand nous n’avions pas de musicien, nous chantions “La Paimpolaise” et nous dansions sur l’air de “La Paimpolaise”. »
« Nous nous réunissions, il y avait la défunte Marthe, il y avait Emma, il y avait la Mèrlha, il y avait... je ne sais pas combien. Nous étions sept ou huit et sept ou huit jeunes hommes qui venaient et nous avions Roussel qui nous jouait de l’accordéon, lui. Il ne jouait pas avec raffinement mais il jouait pour nous et nous dansions. Et, quand nous n’avions pas de musicien, nous chantions “La Paimpolaise” et nous dansions sur l’air de “La Paimpolaise”. »
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...