Les dalhaires
Introduction
En pays d’élevage aux hivers longs, la provision de foin était essentielle et mobilisait toutes les énergies pendant l’été.
On embauchait parfois des équipes (còlas) de faucheurs (dalhaires).
Les dalhaires portaient leur pierre à aiguiser (cot) à la ceinture, dans un étui en bois (codièr) souvent rempli d’eau.
Les femmes allaient leur apporter le repas de midi sur leur lieu de travail.
Ethnotexte
GRASSET LÉONIE, LAROUSSE PIERRE ET PLANARD BAPTISTE
née en 1912 à Paris ; né en 1912 à Paris ; né en 1920 à La Salesse de Mur de Barrez.
Transcription
Occitan
Français
« Fasián passar lo fen ambe las forcas.N’i aviá quauqu’unses atí que las fasián.
Dins las fòrtas bòrias, pardí, de còps èran sièis o sèt per dalhar.Fasián aquò tot lo matin, jusca miègjorn. Sovent, lor portavan la sopa al prat e, a miègjorn, venián a la bòria. Aprèssa caliá virar lo fen ambe lo rastèl, a braç.Quand èra sec lo caliá amassar e lo cargar suls carris per lo menar a la granja amb les buòus.
Un còp, i aviá dos òmes que i aviá dos ans que les aviam pas que per dalhar. La bòria de Nigrassèrra teniá cinc o sièis ectaras.Arribèron a miègjorn, mangèron e s’anèron jaire… Lo sera, sopan e van al lièt… Lo matin quand ieu venguère aicí per pensar, avián fotut tot lo prat per tèrra. Un prat de un ectara-e-mièg, mème mai. Avián un pic de dalha coma aquò ! Prenián dos mèstres vint de large. Dins tres jorns, tot siaguèt acabat.
De còps, les dalhaires prenián de l’avança, caliá logar d’òmes per rintrar lo fen.Un còp, lo pagés ne loguèt onze per fenar tot l’avança que les dalhaires avián. E trimavan pas. Mès fasián pas que dalhar. Se tenián a sèt o uèt mèstres un de l’autre.Entendiam pas que la dalha. »
Dins las fòrtas bòrias, pardí, de còps èran sièis o sèt per dalhar.Fasián aquò tot lo matin, jusca miègjorn. Sovent, lor portavan la sopa al prat e, a miègjorn, venián a la bòria. Aprèssa caliá virar lo fen ambe lo rastèl, a braç.Quand èra sec lo caliá amassar e lo cargar suls carris per lo menar a la granja amb les buòus.
Un còp, i aviá dos òmes que i aviá dos ans que les aviam pas que per dalhar. La bòria de Nigrassèrra teniá cinc o sièis ectaras.Arribèron a miègjorn, mangèron e s’anèron jaire… Lo sera, sopan e van al lièt… Lo matin quand ieu venguère aicí per pensar, avián fotut tot lo prat per tèrra. Un prat de un ectara-e-mièg, mème mai. Avián un pic de dalha coma aquò ! Prenián dos mèstres vint de large. Dins tres jorns, tot siaguèt acabat.
De còps, les dalhaires prenián de l’avança, caliá logar d’òmes per rintrar lo fen.Un còp, lo pagés ne loguèt onze per fenar tot l’avança que les dalhaires avián. E trimavan pas. Mès fasián pas que dalhar. Se tenián a sèt o uèt mèstres un de l’autre.Entendiam pas que la dalha. »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...