La vielhòta
Introduction
Cette chanson, dont la matrice remonterait au XVIIe siècle, est très répandue dans le domaine occitan où il en existe de nombreuses versions.
Dans certaines de ces versions, la vieille décrit longuement son cheptel.
La précipitation des événements et des rites liés au deuil renforce l'effet comique de la chanson. La neuvaine a normalement lieu neuf jours après les funérailles et lo cap de l'an le jour anniversaire de la mort.
Ethnotexte
Paulette GASTAL
née Laporte en 1925 à Paris.
Transcription
Occitan
Français
« Un còp, l’i aviá una vielhòta,
Que se voliá maridar, (bis)
Un còp, l’i aviá una vielhòta,
Que se voliá maridar,
Donatz-li, brom, brom,
Brom, brom la vielhòta,
Que se voliá maridar,
Donatz-li, brom, brom, la vièlhòta,
Que se voliá maridar.
E rencontrèt un violonaire,
Que violonava a son agrat, (bis)
Donatz-li, brom, brom,
Brom, brom la vielhòta,
Que violonava a son agrat,
Donatz-li, brom, brom, la vièlhòta,
Que violonava a son agrat.
“Di(g)a-me, tu, violonaire,
Te voldriás pas maridar ? (bis)
Donatz-li, brom, brom,
Brom, brom la vielhòta,
Te voldriás pas maridar ?
Donatz-li, brom, brom, la vièlhòta,
Te voldriás pas maridar ?
Ai cinc cavalas a l’estable,
Cadun a son colièr d’argent. (bis)
Donatz-li, brom, brom,
Brom, brom la vielhòta,
Cadun a son colièr d’argent.
Donatz-li, brom, brom, la vièlhòta,
Cadun a son colièr d’argent.”
E lo diluns s’enregistrèron,
E se prenguèron lo dimars, (bis)
Donatz-li, brom, brom,
Brom, brom la vielhòta,
E se prenguèron lo dimars,
Donatz-li, brom, brom, la vièlhòta,
E se prenguèron lo dimars.
Mès lo dimècres fosquèt mòrta,
E l’entarrèron lo dijòus, (bis)
Donatz-li, brom, brom,
Brom, brom la vielhòta,
E l’entarrèron lo dijòus,
Donatz-li, brom, brom, la vièlhòta,
E l’entarrèron lo dijòus.
Pièi, lo divendres lo novena,
E lo dissabte lo cap de l’an, (bis)
Donatz-li, brom, brom,
Brom, brom la vielhòta,
E lo dissabte lo cap de l’an,
Donatz-li, brom, brom, la vièlhòta,
E lo dissabte lo cap de l’an.
E lo diminge tornèt a la messa,
June òme coma dabans, (bis)
Donatz-li, brom, brom,
Brom, brom la vielhòta,
June òme coma dabans,
Donatz-li, brom, brom, la vièlhòta,
June òme coma dabans.
“Ambe l’argent de la vielhòta,
N’aurai ben una de quinze ans, (bis)
Donatz-li, brom, brom,
Brom, brom la vielhòta,
N’aurai ben una de quinze ans,
Donatz-li, brom, brom, la vièlhòta,
N’aurai ben una de quinze ans !” »
Que se voliá maridar, (bis)
Un còp, l’i aviá una vielhòta,
Que se voliá maridar,
Donatz-li, brom, brom,
Brom, brom la vielhòta,
Que se voliá maridar,
Donatz-li, brom, brom, la vièlhòta,
Que se voliá maridar.
E rencontrèt un violonaire,
Que violonava a son agrat, (bis)
Donatz-li, brom, brom,
Brom, brom la vielhòta,
Que violonava a son agrat,
Donatz-li, brom, brom, la vièlhòta,
Que violonava a son agrat.
“Di(g)a-me, tu, violonaire,
Te voldriás pas maridar ? (bis)
Donatz-li, brom, brom,
Brom, brom la vielhòta,
Te voldriás pas maridar ?
Donatz-li, brom, brom, la vièlhòta,
Te voldriás pas maridar ?
Ai cinc cavalas a l’estable,
Cadun a son colièr d’argent. (bis)
Donatz-li, brom, brom,
Brom, brom la vielhòta,
Cadun a son colièr d’argent.
Donatz-li, brom, brom, la vièlhòta,
Cadun a son colièr d’argent.”
E lo diluns s’enregistrèron,
E se prenguèron lo dimars, (bis)
Donatz-li, brom, brom,
Brom, brom la vielhòta,
E se prenguèron lo dimars,
Donatz-li, brom, brom, la vièlhòta,
E se prenguèron lo dimars.
Mès lo dimècres fosquèt mòrta,
E l’entarrèron lo dijòus, (bis)
Donatz-li, brom, brom,
Brom, brom la vielhòta,
E l’entarrèron lo dijòus,
Donatz-li, brom, brom, la vièlhòta,
E l’entarrèron lo dijòus.
Pièi, lo divendres lo novena,
E lo dissabte lo cap de l’an, (bis)
Donatz-li, brom, brom,
Brom, brom la vielhòta,
E lo dissabte lo cap de l’an,
Donatz-li, brom, brom, la vièlhòta,
E lo dissabte lo cap de l’an.
E lo diminge tornèt a la messa,
June òme coma dabans, (bis)
Donatz-li, brom, brom,
Brom, brom la vielhòta,
June òme coma dabans,
Donatz-li, brom, brom, la vièlhòta,
June òme coma dabans.
“Ambe l’argent de la vielhòta,
N’aurai ben una de quinze ans, (bis)
Donatz-li, brom, brom,
Brom, brom la vielhòta,
N’aurai ben una de quinze ans,
Donatz-li, brom, brom, la vièlhòta,
N’aurai ben una de quinze ans !” »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...