Lo cocut es un aucèl…

« Lo cocut es un aucèl,
Que n’i a pas cap mai de tan bèl,
Coma lo cocut quand canta,
Lo miu cocut, lo tiu cocut,
Lo cocut dels autres.
Di(g)atz, avètz pas entendut,
Cantar lo cocut ?

Lo cocut es blanc e gris,
N’i pas cap plus de tan polit,
Coma lo cocut quand canta,
Lo miu cocut, lo tiu cocut,
Lo cocut dels autres.
Di(g)atz, avètz pas entendut,
Cantar lo cocut ?

Per aval, al fons del prat,
I a un arbre florit e granat,
Que lo cocut li canta,
Lo miu cocut, lo tiu cocut,
Lo cocut dels autres.
Di(g)atz, avètz pas entendut,
Cantar lo cocut ?

E se totes los cocuts,
Totes volián biure de l’ai(g)a,
Taririán lo plus bèl riu,
Lo miu cocut, lo tiu cocut,
Lo cocut dels autres.
Di(g)atz, avètz pas entendut,
Cantar lo cocut ?

E se totes los cocuts,
Totes volián portar sonetas,
Ne fariam cinc cents trompetas,
Lo miu cocut, lo tiu cocut,
Lo cocut dels autres.
Di(g)atz, avètz pas entendut,
Cantar lo cocut ? »