End anatz paura vielhòta ?

« La vielhòta, aquò èra un jòc que l'òm fasiá en s'assubtent :
“End anatz, paura vielhòta ?”
E caliá respòndre :
“A la messòta.
– Me prendriatz pas ieu ?
– A… nani que petariatz !
– Mès non, petarem pas…
– A… si, si, si, si, vos coneisse…
– Mès non, mès non…
– Mès si… Sabe ben cossí fasètz…
– Mès non…
– Me sonaretz las campanas ?
– Oui.
– M'alucaretz las candelas ?
– Oui.
– E ben alara venètz.”
E l'òm assubtava la vielhòta que marchava amb un baston e pièi, quand aviá fach quauques passes, totes se metián a far : “Prooot ! Proooot !”
E la vielhòta se revirava e nos corsava ambe lo baston. »