Lo cosin de París

Collecté en 1988 Sur la Commune de Lassouts Voir sur la carte
J'apporte des précisions ou
je demande la traduction >

Introduction

Cette chanson fut composée par Arthémon Durand-Picoral (1862-1937).

Dans Poèmes et Chansons (publié en 1953), à la fin du Cant segond dédié aux Auvergnats de Paris, Lo Picoral présente ainsi cette chanson :

“Antan un ser d'a(g)òst, quand venguèt mon torn,

Comencère atal ma cançon d'amor.”

La musique est de M. Béraldi (1892).

Enregistré en novembre 1988 par le Groupement d’ethnomusicologie en Midi-Pyrénées (G.E.M.P.) à l’issue d’une année d’enquêtes réalisées par Christian-Pierre BEDEL, chargé de recherches au Centre d’animation de loisirs en Rouergue (C.A.L.E.R.) pour le compte de la Mission du patrimoine ethnologique.

Son

Transcription

Occitan
Français
« Lo cosin de París,
Amont a la languina,
D’una genta cosina,
Que demòra al país,
Lo cosin de París.

Li escriviá l’autre jorn :
“Aimabla Margarida,
Siás l’espoèr de ma vida,
Garda-me ton amor…”
Li escriviá l’autre jorn.

“Cosin tardes pas mai,
Respondèt l’amorosa,
Que serai ieu urosa,
Quand te possedarai,
Cosin tardes pas mai.”

Es vengut lo bèl jorn,
Dins la glèisa vesina,
Al cosin la cosina,
A dich “oui”per totjorn,
Es vengut lo bèl jorn.

Pels nòvis al retorn,
La joiala cabreta,
Lariron, larireta,
Joga un regret d'amor,
Pels nòvis al retorn.

Amics retirem-nos,
Sèm a fin de vilhada,
Cal laissar l’esposada,
Sola ambe son espós,
Amics retirem-nos.

Li digas pas de “non”,
Polida cosineta,
Ara dins ta cambreta,
Li digas pas de “non”,
A ton bèl cosinon.

Lo cosin de París,
N’a pas plus la languina,
Amb sa genta cosina,
Que demòra al país,
Lo cosin de París. »

Pas de traduction pour le moment.

© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron

Localisation

Vous aimerez aussi...

En cours de chargement...