La vielhòta
Introduction
Cette chanson, dont la matrice remonterait au XVIIe siècle, est très répandue dans le domaine occitan où il en existe de nombreuses versions.
Dans certaines de ces versions, la vieille décrit longuement son cheptel.
La précipitation des événements et des rites liés au deuil renforce l'effet comique de la chanson. La neuvaine a normalement lieu neuf jours après les funérailles et lo cap de l'an le jour anniversaire de la mort.
Dans la version rare d'Agnès, la vieille est étranglée par le jeune homme.
Son
Agnès GALUT
née Majorel en 1913 à Tantayrou de Lapanouse de Sévérac.
Transcription
Occitan
Français
« Un còp li aviá una vielhòta, (bis)
De l’atge de quatre-vints ans,
Dali brom brom, brom brom, la vièlha,
De l’atge de quatre-vints ans,
Dali brom brom.
Ne rencontrèt un violonaire, (bis)
Que se voliá ben maridar,
Dali brom brom, brom brom, la vièlha,
Que se voliá ben maridar,
Dali brom brom.
“Non pas ambe tu, la vielhòta, (bis)
Me cal quatre o cinc cent mila francs,
Dali brom brom, brom brom, la vièlha,
Me cal quatre o cinc cent mila francs,
Dali brom brom !”
Mès la vielhòta n’aviá finança, (bis)
E lo jove se maridèt,
Dali brom brom, brom brom, la vièlha,
E lo jove se maridèt,
Dali brom brom.
E lo diluns se maridavan, (bis)
E lo dimars l’estrangolèt,
Dali brom brom, brom brom, la vièlha,
E lo dimars l’estrangolèt,
Dali brom brom.
E lo dimècres la plorava, (bis)
E lo dijòus l’entarrament,
Dali brom brom, brom brom, la vièlha,
E lo dijòus l’entarrament,
Dali brom brom.
E lo divendres la novena, (bis)
E lo dissabte lo cap de l’an,
Dali brom brom, brom brom, la vièlha,
E lo dissabte lo cap de l’an,
Dali brom brom.
E lo dimenge ne va a la messa, (bis)
June òme coma de d'abans,
Dali brom brom, brom brom, la vièlha,
June òme coma de d'abans,
Dali brom brom.
Ambe la pèl de la vielhòta, (bis)
N’agèt una polida de vint ans,
Dali brom brom, brom brom, la vièlha,
N’agèt una polida de vint ans,
Dali brom brom. »
De l’atge de quatre-vints ans,
Dali brom brom, brom brom, la vièlha,
De l’atge de quatre-vints ans,
Dali brom brom.
Ne rencontrèt un violonaire, (bis)
Que se voliá ben maridar,
Dali brom brom, brom brom, la vièlha,
Que se voliá ben maridar,
Dali brom brom.
“Non pas ambe tu, la vielhòta, (bis)
Me cal quatre o cinc cent mila francs,
Dali brom brom, brom brom, la vièlha,
Me cal quatre o cinc cent mila francs,
Dali brom brom !”
Mès la vielhòta n’aviá finança, (bis)
E lo jove se maridèt,
Dali brom brom, brom brom, la vièlha,
E lo jove se maridèt,
Dali brom brom.
E lo diluns se maridavan, (bis)
E lo dimars l’estrangolèt,
Dali brom brom, brom brom, la vièlha,
E lo dimars l’estrangolèt,
Dali brom brom.
E lo dimècres la plorava, (bis)
E lo dijòus l’entarrament,
Dali brom brom, brom brom, la vièlha,
E lo dijòus l’entarrament,
Dali brom brom.
E lo divendres la novena, (bis)
E lo dissabte lo cap de l’an,
Dali brom brom, brom brom, la vièlha,
E lo dissabte lo cap de l’an,
Dali brom brom.
E lo dimenge ne va a la messa, (bis)
June òme coma de d'abans,
Dali brom brom, brom brom, la vièlha,
June òme coma de d'abans,
Dali brom brom.
Ambe la pèl de la vielhòta, (bis)
N’agèt una polida de vint ans,
Dali brom brom, brom brom, la vièlha,
N’agèt una polida de vint ans,
Dali brom brom. »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...