Lo fabre de Bròcme
Introduction
Maître du fer et du feu, le forgeron (fabre ou faure) était un artisan indispensable à la vie rurale puisqu’il fabriquait et réparait les outils, ferrait et soignait les bêtes et rendait mille et un services à tous.
En Rouergue, il était à la fois forgeron, maréchal, taillandier et vétérinaire.
Très souvent, la femme du fabre tenait un café ou une petite épicerie, cela permettait à la clientèle (practica) de patienter.
La fabrication des roues et des instruments aratoires associait les métiers du bois et ceux du fer.
Ethnotexte
Jean-François et Joséphine PAGÈS
né en 1949 à Bromme de Mur de Barrez ; née Prunet en 1924 à Bromme de Mur de Barrez.
Transcription
Occitan
Français
« La fòrja dels Pagés, dins lo temps, èra al fons del vilatge, aval. Lo camin que veniá del Mur passava aval. Quand aquò cambièt mon bèl-paire, Antoine Pagés, montèt sa fòrja atí. Atí aquò èra un cafè que ma bèla-maire teniá per vendre las pichonas paucas, les litres…
El trabalhava a costat, a la fòrja. Fasiá las achas, qu’èra plan renommat per aquò, fasiá lo ferratge de las bèstias, fasiá lo çauclatge de las ròdas en boès.Aquò èra las activitats de l’epòca. Aviá una reputacion estenduda, aquò podiá anar de Sent-Flor a Laguiòla. I a de las achas signadas per el un pèu pertot. Èran finas, tranchavan bien e fasián mens patir per copar l’aure. Son filh, aquò èra Milon del Fabre e el èra lo Fabre.
Per çauclar, cau de fèr plat que caliá passar dins la çauclusa. Aprèssa sòudavan e aquò fasiá un çaucle.Aprèssa, caliá lo presentar sus la ròda en boès, èra un pèu pus pichon que la ròda en boès. Aprèssa lo caliá metre dins lo fuòc. Quand èra roge, lo metián sus la ròda e lo refregissián e se sarrava sul boès. Aprèssa caliá far de traucs. »
El trabalhava a costat, a la fòrja. Fasiá las achas, qu’èra plan renommat per aquò, fasiá lo ferratge de las bèstias, fasiá lo çauclatge de las ròdas en boès.Aquò èra las activitats de l’epòca. Aviá una reputacion estenduda, aquò podiá anar de Sent-Flor a Laguiòla. I a de las achas signadas per el un pèu pertot. Èran finas, tranchavan bien e fasián mens patir per copar l’aure. Son filh, aquò èra Milon del Fabre e el èra lo Fabre.
Per çauclar, cau de fèr plat que caliá passar dins la çauclusa. Aprèssa sòudavan e aquò fasiá un çaucle.Aprèssa, caliá lo presentar sus la ròda en boès, èra un pèu pus pichon que la ròda en boès. Aprèssa lo caliá metre dins lo fuòc. Quand èra roge, lo metián sus la ròda e lo refregissián e se sarrava sul boès. Aprèssa caliá far de traucs. »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...