Les escaïsses d'Alcòrn
Introduction
Des escaïsses (surnoms) collectifs, parfois péjoratifs, étaient souvent attribués aux habitants d'un village par ceux d'un village voisin et rival ou par les ruraux des environs.
Ethnotexte
Marie-Henriette CROS
née en 1931 au Clapier de Laguiole.
Transcription
Occitan
Français
« A Alcòrn, tuan un gal,
Bondal pòrta lo gal,
La Barbesa lo pesa,
Matiu l’escorga tot viu,
Pèire lo fa cuèire,
Pagis l’agacha tot guèchi,
Pagis l’agacha e se ritz,
L'Obrièr vièlh lo bolega ambe lo culhièr,
Cotaire ni vòl pas gaire,
Lo Sastre mena l’aste,
La Blanca ni vòl una anca,
La Potona ni vòl una plena ola,
La Rossèla una plena escudèla,
Caplat ni vòl un plen plat,
Lo curat lo tròba un pauc tròp salat,
Qunte gal ! Qunte gal qu’èra aquò ! »
Bondal pòrta lo gal,
La Barbesa lo pesa,
Matiu l’escorga tot viu,
Pèire lo fa cuèire,
Pagis l’agacha tot guèchi,
Pagis l’agacha e se ritz,
L'Obrièr vièlh lo bolega ambe lo culhièr,
Cotaire ni vòl pas gaire,
Lo Sastre mena l’aste,
La Blanca ni vòl una anca,
La Potona ni vòl una plena ola,
La Rossèla una plena escudèla,
Caplat ni vòl un plen plat,
Lo curat lo tròba un pauc tròp salat,
Qunte gal ! Qunte gal qu’èra aquò ! »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...