Aval, aval lo lòng del rivatèl…

« Aval, aval, lo lòng del rivatèl,
Tot en gardent las auquetas, (bis)

Rencontrère un pastorèl,
Qu’amassava de violetas,

E me di(gu)èt : “N’ajas pas por de ieu,
Te donarai de floretas !” (bis)

Lo pastorèl saltèt lo rivatèl,
Me prenguèt per la maneta, (bis)

Pièi me fasquèt un poton,
Un poton sus ma boqueta,

Pièi m’assetèt aiquí plan doçament,
Plan doçament sus l’erbeta. (bis)

“O pastorèl, me fas inquietar,
Contarai tot a ma maire ! (bis)

E li dirai que sabiái pas,
Tot çò que me voliás faire,

Mès que voliás totjorn me caressar,
Sans poire te far taire ! (bis)

Mon pastorèl, o laissa-me'n anar,
Aval lo solelh trescola ! (bis)

E benlèu la miá mamà,
Es a l’ostal que plora,

N’ai qu’una por que venga me cercar,
Car es passada l’ora !” »