Las quilhas en Carladés
Introduction
Le jeu collectif traditionnellement pratiqué en Rouergue, à l’occasion des fêtes ou bien le dimanche près de l’auberge, était et reste encore souvent le jeu de quilles.
Avant la codification des concours de quilles de huit ayant permis l'organisation de compétitions, par le docteur Joseph Ayrignac (1874-1951) en 1912, il existait de nombreuses variantes.
La quille joueuse que l’on projette avec la boule est appelée lo quilhon.
La variante sans quilhon semble avoir dominé en Carladez.
Ethnotexte
Transcription
Occitan
Français
« Se jogava ambe la bola. Nòu quilhas. Jogavan pas coma en Viadena. En Viadena, jògan ambe las quilhas portadas.
Quand aviam ganhada la partida, anaviam beure la pauqueta de vin e pas mai.
Aicí, jogavan las nòu quilhas mès pas a la quilha portada coma jògan en Viadena o dins un concors de quilhas, las nòu quilhas drechas.
Se metián a una disténcia de dètz o vint mèstres, o trenta mèstres, suivantaquel que designavan e caliá tantas de quilhas per rebatre. Apelavan aquò “tantas de quilhas per rebatre”, c'est-à-diremetián cinc quilhas e, se a còps de bola tombaviatz cinc quilhas, aviatz lo drech de tirar ambe la bola d'ont se trobava la bola. Apelavan aquò rebatre. Se la bola anava a tres mèstres del jòc, caliá demorar ont èra la bola per tornar tirar. Alèra, s'aviatz fach cinc quilhas lo prumièr còp e que ne fasiatz tres o quatre lo segond, metèm quatre lo segond, aquò vos fasiá nòu quilhas dins vòstre còp de bola. Aquò èra atau que se jogava aicí.
En principe, aquò se jogava tres contra tres o quatre contra quatre. Aquò dependiá lo nombre que li aviá. Quauques còps n'i aviá pas que dos. Quand saiam pas que quatre, aquò èra dos de cada costat. A sièis, n'i aviá tres d'un costat e tres de l'autre.
E caliá arribar a quaranta-una quilhas tombadas per dire de ganhar la partida. Les prumièrs qu'avián fachas las quaranta-una quilhas avián ganhada la partida.
S'èran sièis, per les despartajar, tiraviam la corta palha. Fasián tres palhas lòngas e tres palhas cortas. Alèra n'i aviá un que metiá las palhas arrenjadas ensemble e tiraviam la corta palha. Aquelses qu'avián las palhas cortas se trobavan ensemble e aquelses qu'avián las palhas lòngas se trobavan ensemble. »
Quand aviam ganhada la partida, anaviam beure la pauqueta de vin e pas mai.
Aicí, jogavan las nòu quilhas mès pas a la quilha portada coma jògan en Viadena o dins un concors de quilhas, las nòu quilhas drechas.
Se metián a una disténcia de dètz o vint mèstres, o trenta mèstres, suivantaquel que designavan e caliá tantas de quilhas per rebatre. Apelavan aquò “tantas de quilhas per rebatre”, c'est-à-diremetián cinc quilhas e, se a còps de bola tombaviatz cinc quilhas, aviatz lo drech de tirar ambe la bola d'ont se trobava la bola. Apelavan aquò rebatre. Se la bola anava a tres mèstres del jòc, caliá demorar ont èra la bola per tornar tirar. Alèra, s'aviatz fach cinc quilhas lo prumièr còp e que ne fasiatz tres o quatre lo segond, metèm quatre lo segond, aquò vos fasiá nòu quilhas dins vòstre còp de bola. Aquò èra atau que se jogava aicí.
En principe, aquò se jogava tres contra tres o quatre contra quatre. Aquò dependiá lo nombre que li aviá. Quauques còps n'i aviá pas que dos. Quand saiam pas que quatre, aquò èra dos de cada costat. A sièis, n'i aviá tres d'un costat e tres de l'autre.
E caliá arribar a quaranta-una quilhas tombadas per dire de ganhar la partida. Les prumièrs qu'avián fachas las quaranta-una quilhas avián ganhada la partida.
S'èran sièis, per les despartajar, tiraviam la corta palha. Fasián tres palhas lòngas e tres palhas cortas. Alèra n'i aviá un que metiá las palhas arrenjadas ensemble e tiraviam la corta palha. Aquelses qu'avián las palhas cortas se trobavan ensemble e aquelses qu'avián las palhas lòngas se trobavan ensemble. »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...