Lo país

« La Tarrissa sembl'un niu
Res n'es tan polit per ieu
Rescondut dins lo fulhatge
Cap de vila, ni vilatge
Serà pas polit per ieu,
Coma l'es mon polit niu.

Mès cad'an al mes de mai
Pus polida que jamai
La Tarrissa s'escarbilha
De totas las flors s'abilha
Pus polida que jamai
Quand tòrna lo mes de mai.

Lo fièr castèl del Batut
N'i a un bèl briu qu'es fotut
Pels anciens al Moien Atge
Manteniá son esclavatge
Mès n'i a un briu qu'es fotut
Lo fièr castèl del Batut.

L'ivèrn aquò’s lo bon temps
Que dura jusca al printemps
Los convits e las vilhadas
Per contar las colhonadas
Duran jusca al printemps
Aquò’s ben lo milhor temps.

Aquel bocinon de vin
Que crompèm als Costovins
Nos manten totjorn en fòrça
E la mina dins la jòia
Aquel bocinon de vin
Que crompèm als Costovins.

L'aligòt un bocin cald
Aquò’s lo plat que nos cal
Las trufas e la burrada
Regalan un’ostalada
Un aligòt un pauc cald
Es lo plat de cad’ostal.

Se jamai vam a París
Nòstra mina nos traís
Quand buvèm una ginçana
Dison : “Son de la montanha !”
Nòstra mina nos traís
Se jamai vam a París.

’Mai quitèssem nòstr’ostal
Serèm d'òmes coma cal
Direm totjorn la pregària
Qu'engrunava nòstra maire
Ouisèm d'òmes coma cal
’Mai quitèssem nòstr’ostal.

Demoratz plan resconduts
Al país que sètz nascuts
Cantatz una cançoneta
En jo(gu)ent de la cabreta
Demoratz plan resconduts
Al bon país de l'aüc.

A ! Tarrissa mon país
Ta vista me rejoís
Fas mon bonur sus la tèrra
E ton enfant te prefèra
Al polit e grand París
A ! viva nòstre país. »