Magre o gras
Introduction
Maurice Balsa est un conteur exceptionnel. Il détient, de par la seule tradition orale, une grande partie du répertoire fantastique de la Vallée du Viaur qui a tant influencé l'œuvre de l'un des plus grands écrivains occitans du XXe siècle, Jean Boudou (1920-1975).
La famille Balsa aurait compté parmi les siens Honoré de Balzac. Jean Boudou y est apparenté par sa mère Valérie (dite Albanie) Balsa (1892-1980).
Ce conte humoristique, attesté dans les fabliaux français du Moyen-Age, a été publié en occitan par l'abbé Justin Bessou (1845-1918) sous le titre "Godolin, lo pus fin volur del Segalar".
Ethnotexte
Maurice BALSA
né en 1916 au Bibal de La Salvetat-Peyralès, décédé en 2013.
Transcription
Occitan
Français
« Aquò èra dos fraire. Un èra anat panar un moton a un autre.
Dins la parròquia i aviá un curat vièlh.
Lo campanièr anava sonar l'angèlus, lo ser, qu'èra tard. Alara, passèt al pè del cementèri qu'èra un pauc darrièr la glèisa.
Un dels fraires se sesiá sus la paret del cementèri.
Lo campanièr entendèt quicòm que fasiá : “Cric, cric…”
Avancèt e te vegèt quauqu'un que bolegava alara anèt trobar lo curat e li diguèt :
“Sai pas de que se passa al cementèri ? Ieu cresi que i a lo Diable que manja los òsses dels mòrts…”
Lo curat podiá pas córrer.
“Vos portarai, vos cal venir, vos cal venir, aquò pòt pas anar.”
I anèron, tot doçament, avancèron a la pòrta, l'autre se levèt e diguèt :
“Es gras ?”
Cresiá qu'aquò èra lo fraire que portava l'anhèl.
“Magre o gras, aquí l'as !”
Lo campanièr daissèt tombar lo curat dins l'airal. »
Dins la parròquia i aviá un curat vièlh.
Lo campanièr anava sonar l'angèlus, lo ser, qu'èra tard. Alara, passèt al pè del cementèri qu'èra un pauc darrièr la glèisa.
Un dels fraires se sesiá sus la paret del cementèri.
Lo campanièr entendèt quicòm que fasiá : “Cric, cric…”
Avancèt e te vegèt quauqu'un que bolegava alara anèt trobar lo curat e li diguèt :
“Sai pas de que se passa al cementèri ? Ieu cresi que i a lo Diable que manja los òsses dels mòrts…”
Lo curat podiá pas córrer.
“Vos portarai, vos cal venir, vos cal venir, aquò pòt pas anar.”
I anèron, tot doçament, avancèron a la pòrta, l'autre se levèt e diguèt :
“Es gras ?”
Cresiá qu'aquò èra lo fraire que portava l'anhèl.
“Magre o gras, aquí l'as !”
Lo campanièr daissèt tombar lo curat dins l'airal. »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...