La cançon del pepin
Introduction
Cette chanson est l'œuvre de l'abbé Justin Bessou (1845-1918). Elle figure au Cant I de D'al brèç a la tomba.
Le grand-père et la grand-mère étaient appelés pepè et memè, pepin et memina, papanon et mamanon, papeta et mameta, papon et mamon… Les termes de pairin et de mairina désignaient également souvent les grands-parents qui étaient aussi parrain et marraine de leurs petits-enfants auxquels ils donnaient leur prénom.
Son
Francis ALET
né en 1955 à Villefranche. De Naujac de La Bastide l'Evêque.
Transcription
Occitan
Français
« Fanton polit coma un sòu,
Tu venes e ieu me'n vau !
Qué far aquí mai, Margarida ?
Aquò’s lo trinh de la vida.
[Fanton polit coma un sòu,
Tu venes e ieu m’en vau !]
N’a un briu qu’ai los pèlses blancs,
Sarri mos quatre-vints ans !
[Que de blat, que de farina,
Ai portada sus l’esquina !
N’a un briu qu’ai los pèlses blancs,
Sarri mos quatre-vints ans !]
Margarida çai venguèt,
Tal jorn que lo rei nasquèt.
A La Planca, tot sautava,
Tot dançava, tot cantava,
Margarida çai venguèt,
Tal jorn que lo rei nasquèt.
Lo rei n’es plus a París,
Si fa(gu)èt Pèire a sos molins !
E jamai a nòstra Planca,
L’aiga, ni lo blat li manca,
Lo rei n’es plus a París,
Si fa(gu)èt Pèire a sos molins !
Mès ara, paure menut,
Ton pepin es arrandut…
Es estat fòrt coma una arca,
A plan menada sa barca,
Mès ara, paure menut,
Ton pepin es arrendut.
Quand faràs ton prumièr pas,
Benlèu que correrai pas,
Te prendrai ben sus l’erbeta,
Te prendrai las tiás manetas.
Quand faràs ton prumièr pas,
Benlèu ieu correrai pas.
Lo Bon-Diu siá benesit,
Me tròbi plan pervesit,
Sièis ostals dins ma familha
Son plens d’enfants e de filhas.
Lo Bon Diu siá benesit,
Me tròbi plan pervesit.
A… jamai los Monestièrs
Mancaràn pas d’eritièrs :
Vèni aquí tu Margarida,
Podèm quitar aquesta vida,
A… jamai los Monestièrs
Mancaràn pas d’eritièrs. »
Tu venes e ieu me'n vau !
Qué far aquí mai, Margarida ?
Aquò’s lo trinh de la vida.
[Fanton polit coma un sòu,
Tu venes e ieu m’en vau !]
N’a un briu qu’ai los pèlses blancs,
Sarri mos quatre-vints ans !
[Que de blat, que de farina,
Ai portada sus l’esquina !
N’a un briu qu’ai los pèlses blancs,
Sarri mos quatre-vints ans !]
Margarida çai venguèt,
Tal jorn que lo rei nasquèt.
A La Planca, tot sautava,
Tot dançava, tot cantava,
Margarida çai venguèt,
Tal jorn que lo rei nasquèt.
Lo rei n’es plus a París,
Si fa(gu)èt Pèire a sos molins !
E jamai a nòstra Planca,
L’aiga, ni lo blat li manca,
Lo rei n’es plus a París,
Si fa(gu)èt Pèire a sos molins !
Mès ara, paure menut,
Ton pepin es arrandut…
Es estat fòrt coma una arca,
A plan menada sa barca,
Mès ara, paure menut,
Ton pepin es arrendut.
Quand faràs ton prumièr pas,
Benlèu que correrai pas,
Te prendrai ben sus l’erbeta,
Te prendrai las tiás manetas.
Quand faràs ton prumièr pas,
Benlèu ieu correrai pas.
Lo Bon-Diu siá benesit,
Me tròbi plan pervesit,
Sièis ostals dins ma familha
Son plens d’enfants e de filhas.
Lo Bon Diu siá benesit,
Me tròbi plan pervesit.
A… jamai los Monestièrs
Mancaràn pas d’eritièrs :
Vèni aquí tu Margarida,
Podèm quitar aquesta vida,
A… jamai los Monestièrs
Mancaràn pas d’eritièrs. »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...