Lo jutge

« I aviá dos vesins, un aviá un enfant e l'autre aviá una filha. L'enfant auriá volgut la filha mès lo pèra la li voliá pas balhar.

Un jorn, lo pèra anèt a la fièira e sai pas se anèron darrèr un bartàs o dins una barta... Al cap de quauque temps, aquela filha se sentiá fatigada e o di(gu)èt a la mèra. La mèra di(gu)èt : “I a pas que anar trobar lo medecin."
Lo medecin li di(gu)èt : “Mès, l’avèz encenta...”
Alara, pensatz-vos, enlai a l’ostal. Anèron plaijar a Sauvatèrra.
A Sauvatèrra, lo premièr còp, po(gu)èron pas far res. Alara tornèron e lo jutge di(gu)èt : “Esperatz, vau questionar la filha."
Li di(gu)èt : “Digatz-me, benlèu anèt talament vite que vos trauquèt la camià ?"
La filha, vitament, li di(gu)èt : “O nani que ieu la levèri !” »