La cançon de Joaneta
Introduction
Cette pastorèla est très populaire en Rouergue où elle a été largement diffusée par la Jeunesse agricole catholique.
Elle semble remonter au moins au XIXe siècle.
Dans les chansons comme dans les contes, le loup incarne bien sûr la bête sauvage et féroce mais également le prédateur masculin.
Ethnotexte
Charles PLASSANT
né en 1922 à Rodez.
Transcription
Occitan
Français
Se'n va sonar Joaneta, lalà,
O lalà, Joaneta, lalà,
Se'n va sonar Joaneta.
“Joaneta a... vèni ambe ieu, (bis)
Anarem gardar aval al prat sarrat, lalà,
O lalà, Joaneta, lalà,
Anarem gardar aval al prat sarrat.”
Quand sisquèron aval al prat sarrat, (bis)
L’erbeta sisquèt rotlada, lalà,
O lalà, Joaneta, lalà,
L’erbeta sisquèt rotlada.
Lo pastorèl quitèt son mantèl, (bis)
Per faire sietar Joaneta, lalà,
O lalà, Joaneta, lalà,
Per faire sietar Joaneta.
Quand sisquèron sietes aquí, (bis)
Se metèron a jo(g)ar d’argent e de moneda,
O lalà, Joaneta, lalà,
Se metèron a jo(g)ar d’argent e de moneda.
Lo pastorèl totjorn perdiá, (bis)
E Joaneta ganhava, lalà,
O lalà, Joaneta, lalà,
E Joaneta ganhava.
“Qué me dirà lo miune papà,
Qué me dirà la miuna mamà,
D’i èstre tant demorada, lalà,
O lalà, Joaneta, lalà,
D’i èstre tant demorada ?
– Tu diràs al tiune papà,
Tu diràs a la tiuna mamà,
Que lo lop te tornejava, lalà,
O lalà, Joaneta, lalà,
Que lo lop te tornejava.” »
Pas de traduction pour le moment.