Les merchands de fromatge

« Les parents èran merchands de fromatge en gròs [a Laguiòla]. A-n-aquel moment, i aviá las montanhas que fasián lo fromatge dins les masucs e vendián de lòts. Crompavan lo fromatge e l’expediavan un pauc pertot a Montpelhièr, a Tolosa… Mon pèra crompava de lòts. Quand avián fach lo fromatge, mon pèra anava donar un còp d’uèlh per veire la qualitat. I aviá una sonda per lo tastar. Se sondava. Crompava tot lo lòt. Fasián quaranta o cinquanta formas, cada masuc. O amassava ambe de carris. I aviá de boadijaires ambe de carris ambe de cledas e de buòus. Anavan quèrre aquò dins les masucs.
Aviam de cavas aicí alara o metiam dins las cavas. Tot l’ivèrn, s’expediava de fromatge, jusc’al mes de mai. I aviá de camionurs a Laguiòla ambe de camions ambe d’ègas. Portavan aquò a la gara d’Espaliu. Metiam lo fromatge dins de panièiras amb un pauc de palha. I aviá de formas qu’avián dos o tres mes e n’i aviá que venián vièlhas, crostavan, avián cinc o sièis mes. Cussonavan. Mès i aviá d'amaturs qu’aimavan aquò. »