La cauç e las lauradas
Introduction
Jadis, les terrains acides du Ségala ne portaient guère que des récoltes de seigle (segal). A la fin du XIXe siècle et au début du XXe siècle, la généralisation du chaulage permit de développer la culture du froment (blat froment).
L’antique araire (araire) était d’un usage courant qui s’est maintenu jusqu’au milieu du XXe siècle. Vinrent ensuite les charrues simples (Dombasle) et les charrues Brabant simples (brabanetas) et doubles (brabants).
Ethnotexte
Pierre CROS
né en 1927 à Belmont de Crespin, décédé en 2017.
Transcription
Occitan
Français
« Metián un tombarelat de cauç. La caliá escantir, s'escantissiá pel camp. La tornavan cargar sul tombarèl e la semenavan a la pala. O fasián cada dos o tres ans. Dins lo temps, anavan quèrre la cauç a Carmauç, aicí, ambe los buòus o las vacas.
Lo prumièr còp, metián de segal, un an o dos. Ambe la cauç, poguèron far de blat, autrament, veniá pas lo blat.
Lauravan las pindòlas qu'apelavan perque la tèrra èra pus doça. En naut la tèrra èra pus fòrta, èra argilosa, la podián pas laurar ambe lor lombara o ambe lor araire.
La coeta de gal aviá pas qu'un margue. Nautres, avèm laurat amb una brabaneta qu'apelavan. L'araire, aquò es la lombara. N'i a que l'apelavan la lombarda. »
Lo prumièr còp, metián de segal, un an o dos. Ambe la cauç, poguèron far de blat, autrament, veniá pas lo blat.
Lauravan las pindòlas qu'apelavan perque la tèrra èra pus doça. En naut la tèrra èra pus fòrta, èra argilosa, la podián pas laurar ambe lor lombara o ambe lor araire.
La coeta de gal aviá pas qu'un margue. Nautres, avèm laurat amb una brabaneta qu'apelavan. L'araire, aquò es la lombara. N'i a que l'apelavan la lombarda. »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...