Lo cosin de París
Introduction
Dans Poèmes et Chansons (1953), à la fin du Cant segond dédié aux Auvergnats de Paris, Arthémon Durand-Picoral (1862-1937) présente ainsi cette chanson :
“Antan un ser d'a(g)òst, quand venguèt mon torn, Comencère atal ma cançon d'amor.”
La musique est de M. Béraldi (1892).
Son
Jean CARABASSE
né en 1914 au Viala-Haut de Condom.
Transcription
Occitan
Français
« Un cosin de París,
Amont a la languina,
D’una genta cosina,
Que demòra al país,
Lo cosin de París.
Li escriviá l’altre jorn :
“Aimabla Margarida,
Siás l’espoèr de ma vida,
Garda-me tos amors…”
Li escriviá l’altre jorn.
“Cosin tardes pas mai,
Respondèt l’amorosa,
Que serai ieu urosa,
Quand ieu t’esposarai,
Cosin tardes pas mai.”
Cosineta e cosin,
Desempièi lo bas atge,
Se parlan de mari(d)atge,
Se son sachuts causits,
Cosineta e cosin.
N’es vengut lo grand jorn,
Dins la glèisa vesina,
Lo cosin e la cosina,
An dich “oui”per totjorn,
N’es vengut lo grand jorn.
Pels nòvis al retorn,
La joiosa cabreta,
Lariton, larireta,
Lança un regret d'amor,
Pels nòvis al retorn.
Amics retirem-nos,
Sèm a fin de vilhada,
Per laissar l’esposada,
Sola ambe son espós,
Amics retirem-nos.
Li digas pas de “non”,
Ara dins ta cambreta,
Polida cosineta,
A ton bèl cosinon,
Li digas pas de “non”.
Lo cosin de París,
A pas plus la languina,
Amb sa genta cosina,
Totjorn canta e ritz,
Lo cosin de París. »
Amont a la languina,
D’una genta cosina,
Que demòra al país,
Lo cosin de París.
Li escriviá l’altre jorn :
“Aimabla Margarida,
Siás l’espoèr de ma vida,
Garda-me tos amors…”
Li escriviá l’altre jorn.
“Cosin tardes pas mai,
Respondèt l’amorosa,
Que serai ieu urosa,
Quand ieu t’esposarai,
Cosin tardes pas mai.”
Cosineta e cosin,
Desempièi lo bas atge,
Se parlan de mari(d)atge,
Se son sachuts causits,
Cosineta e cosin.
N’es vengut lo grand jorn,
Dins la glèisa vesina,
Lo cosin e la cosina,
An dich “oui”per totjorn,
N’es vengut lo grand jorn.
Pels nòvis al retorn,
La joiosa cabreta,
Lariton, larireta,
Lança un regret d'amor,
Pels nòvis al retorn.
Amics retirem-nos,
Sèm a fin de vilhada,
Per laissar l’esposada,
Sola ambe son espós,
Amics retirem-nos.
Li digas pas de “non”,
Ara dins ta cambreta,
Polida cosineta,
A ton bèl cosinon,
Li digas pas de “non”.
Lo cosin de París,
A pas plus la languina,
Amb sa genta cosina,
Totjorn canta e ritz,
Lo cosin de París. »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...