Lo rossinhòl
Introduction
Frédéric Mistral s'inspira de cette mélodie chantée par un laboureur provençal au milieu du XIXe siècle poure écrire l'air de "Magali". Le thème de la chanson évoque le rossignol revenant d'Afrique au printemps auquel les prisonniers des guerres napoléonniennes, sur les pontons de Gibraltar, confiaient leur pensée pour la bien aimée.
Son
Eloi BARRIAC
né en 1920 à La Salette de Colombiès, décédé en 2014.
Transcription
Occitan
Français
« Ara lo mes de mai arriba,
Lo rossinhòl vai arribar.
Lo rossinhòl vai arribar,
Quna rejoïda !
Mès de si tôtque l’ai ausit,
M’a rejoït !
M’a rejoït !
Una filheta de Laguiòla,
Veniá ’scotar lo rossinhòl.
Ne corrissiá coma una fòla,
En corriguent tombèt pel sòl.
En corriguent tombèt pel sòl.
La bèla ròsa,
Mès son amant, quand la vegèt,
La ramassèt,
La ramassèt.
“Ma domaisèla, a vòstra mina,
Ne duvètz aimar los aucèls.
Ne duvètz aimar los aucèls,
Las bèlas perdises,
Ne duvètz aimar los aucèls,
Que volan en l’èrt,
Que volan en l’èrt.
– N’ai una calha, una cardarina,
Que me’n canta dels èrts novèls.
Que me’n canta dels èrts novèls,
Amai las bèlas perdises,
Mès que m’empachan de dormir,
Ser e matin,
Ser e matin.
Al jardinièr farai defensa,
De li’n causar pas de chagrin.
Se per asard lo rossinhòl,
Veniá nisar dins los boscatges,
Li mancariá pas de fricòt,
Per sos pichòts,
Per sos pichòts.”
Ara lo mes de setembre arriba,
Lo rossinhòl se’n vai anar.
Lo rossinhòl se’n vai anar,
Quna tristessa…
Totas las filhas ploraràn,
Lo rossinhòl,
Lo rossinhòl. »
Lo rossinhòl vai arribar.
Lo rossinhòl vai arribar,
Quna rejoïda !
Mès de si tôtque l’ai ausit,
M’a rejoït !
M’a rejoït !
Una filheta de Laguiòla,
Veniá ’scotar lo rossinhòl.
Ne corrissiá coma una fòla,
En corriguent tombèt pel sòl.
En corriguent tombèt pel sòl.
La bèla ròsa,
Mès son amant, quand la vegèt,
La ramassèt,
La ramassèt.
“Ma domaisèla, a vòstra mina,
Ne duvètz aimar los aucèls.
Ne duvètz aimar los aucèls,
Las bèlas perdises,
Ne duvètz aimar los aucèls,
Que volan en l’èrt,
Que volan en l’èrt.
– N’ai una calha, una cardarina,
Que me’n canta dels èrts novèls.
Que me’n canta dels èrts novèls,
Amai las bèlas perdises,
Mès que m’empachan de dormir,
Ser e matin,
Ser e matin.
Al jardinièr farai defensa,
De li’n causar pas de chagrin.
Se per asard lo rossinhòl,
Veniá nisar dins los boscatges,
Li mancariá pas de fricòt,
Per sos pichòts,
Per sos pichòts.”
Ara lo mes de setembre arriba,
Lo rossinhòl se’n vai anar.
Lo rossinhòl se’n vai anar,
Quna tristessa…
Totas las filhas ploraràn,
Lo rossinhòl,
Lo rossinhòl. »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...