Lo cònte del lion

« Aquò èra un lion que èra vengut bèl e, quand vesiá que los parents avián por de l’òme, aquel di(gu)èt :
“Ieu lo vòle bandar, l’òme !”
Alara un jorn, quand sesquèt vengut bèl, que èra bien costaud, aiquí, ataca e di(gu)èt :
“Aqueste còp, lo vau anar bandar, l'òme !”
Mès les parents li di(gu)èron :
“L'òme tua totes les lions !”
E se'n va e tròba un òme que laurava.
Li di(gu)èt :
“Me poiriatz pas dire end ont es l'òme, que lo vòle bandar ?”
E l'altre li di(gu)èt :
“Si, si, te dirai end ont es mès lo te vau anar quèrre.”
E va a l’ostau. Va quèrre lo fusilh. Quand torna amb aquel fusilh, di(gu)èt :
“L’as aiquí, l’òme !”
L'autre li di(gu)èt :
“Di(g)a-li que comence !”
L'autre li te fot dos còps de fusilh e lo lion anèt al diable !
Quand arriba a l'ostau, les vièlhs li di(gu)èron :
“L'as trobat, l’as bandat, l’òme ?
– Tira, me'n a pas que dich dos mots mès la borra me'n a fumat !” »