Lo boès trempat

« Dins totas las bòrias, i aviá totjorn de boès, fornissián lo boès. Lo laissavan secar defòra. Mès, d’aquel moment, fasián de carris, de carrugas, fasián d’apliches e, un tropèl, quand volián far un carri o un jo per jónger les buòus, metián lo soc dins un pesquièr d’annadas. De còps, avián de socs que i aviá dètz ans qu’èran dins lo riu ! Aiquí lo menavan pas a la rèssa per lo far ressar, lo capusavan a la destrau. Sabètz qu’èra dur ! Aquò’s de boès que, aprèssa, trabalhava pas. Mès demorava totjorn pesuc, quand mèmes. »