L'escòla
Introduction
L’école était fréquentée de façon assez irrégulière de Toussaint à Pâques car les enfants participaient aux travaux agricoles.
Les élèves devaient parfois parcourir de longues distances pour s'y rendre, chaussés de sabots, et parfois dans la neige.
Ethnotexte
Joseph BASTIDE
né en 1913 à Brommat.
Transcription
Occitan
Français
« Quand anave a l'escòla, que li aviá de nèu, atí, aquò èra pas bien facile per çò que fasiái tres, quatre quilòmèstres, tres a mièg. Mès n'i a que venián de pus luènh, que ne fasián cinc. Quand aviam d'esclòps, pardí, aviam pas fach un pas qu'aviam un quilò de nèu dejost, dètz centimèstres. Tombàvem sovent e glissàvem dins l'aiga atanben. Anàvem a l'escòla ambe les pès totes trempes.
I aviá un bocin de poêle al mièg de l'escòla. Les parents portavan lo boès.
Preniam quicòm per manjar, pas grand causa, e nos fasián lo catechisme. Nos fasián caufar quicòm, se n'aviam. N'i aviá que portavan un uòu que metián per la brasa. Lo caliá umectar un pèu ambe la saliva. Mès de còps arribava que, quand èra tròp fres, esclatava e lo gòsse aviá pas res pus per manjar, pas grand causa… »
I aviá un bocin de poêle al mièg de l'escòla. Les parents portavan lo boès.
Preniam quicòm per manjar, pas grand causa, e nos fasián lo catechisme. Nos fasián caufar quicòm, se n'aviam. N'i aviá que portavan un uòu que metián per la brasa. Lo caliá umectar un pèu ambe la saliva. Mès de còps arribava que, quand èra tròp fres, esclatava e lo gòsse aviá pas res pus per manjar, pas grand causa… »
Pas de traduction pour le moment.
© Tous droits réservés Institut occitan de l'Aveyron
Localisation
Vous aimerez aussi...
En cours de chargement...